Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 19 listopada 2013 r., sygn. IV SA/Gl 53/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Walentek Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz (spr.) Protokolant Monika Rał po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 listopada 2013 r. sprawy ze skargi B. M. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny (PPIS) w R. orzekł, że wobec B. M. brak jest podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej - przewlekłej choroby obwodowego układu nerwowego wywołanej sposobem wykonywania pracy - zespołu rowka nerwu łokciowego - wymienionej w poz. 20.2 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych.

W uzasadnieniu podniósł, że dochodzenie epidemiologiczne przeprowadzone w sprawie wykazało, iż skarżąca w całym okresie zatrudnienia, tj. w latach 1992 - 2009, na stanowisku ślusarz i operator pras wykonywała częste ruchy zginania i prostowania rąk w stawach łokciowych. Jednakże praca nie wymagała ciągłego utrzymywania łokci w pozycji zgiętej przy równoczesnym opieraniu ich o twarde podłoże.

[...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w K., w wyniku rozpoznania odwołania B. M., decyzją z dnia [...] r., wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., art. 235¹ K.p. oraz § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 105 z 2009 r. poz. 869), utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji. W uzasadnieniu przedstawił sprawozdanie z dotychczasowego postępowania i przytoczył treść art. 235¹ Kodeksu pracy. Następnie wskazał, że na podstawie ponownie przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego stwierdził, iż wykonywanie pracy przez skarżącą w całym okresie zatrudnienia, tj. w latach 1992 - 2009, na stanowisku ślusarz i operator pras, było związane z częstym zginaniem i prostowaniem rąk w stawach łokciowych, lecz nie wymagało ciągłego utrzymywania łokci w pozycji zgiętej przy równoczesnym opieraniu ich o twarde podłoże. Wobec tego, na podstawie oceny narażenia zawodowego w całym okresie zatrudnienia skarżącej uznał, że sposób wykonywania przez nią pracy nie stwarzał warunków do powstania ucisku na nerw łokciowy. Ponadto wskazał, że skarżąca była badana w Poradni Chorób Zawodowych WOMP w S. (orzeczenie lekarskie z dnia [...] r. i z dnia [...] r.), jednakże lekarze specjaliści tej placówki diagnostycznej - biorąc pod uwagę m.in. opis sposobu wykonywania pracy - nie stwierdzili podstaw do rozpoznania zespołu rowka nerwu łokciowego pochodzenia zawodowego. Podkreślił, że lekarze orzecznicy, w oparciu o dane z wywiadu chorobowego, badanie przedmiotowe, konsultację neurologiczną, ortopedyczną, analizę udostępnionej dokumentacji medycznej oraz wynik badania neurograficznego, rozpoznali u skarżącej stan po uwolnieniu nerwu pośrodkowego lewego z utrzymującymi się klinicznymi objawami obustronnego zespołu cieśni nadgarstka oraz zespołu rowka nerwu łokciowego po stronie lewej. Jednakże ze względu na brak potwierdzonego narażenia zawodowego - uznali, że nie ma podstaw do rozpatrywania zawodowej etiologii zespołu rowka nerwu łokciowego. Ponadto organ dodał, że lekarze specjaliści Instytutu Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S., na podstawie obserwacji klinicznej przeprowadzonej w okresie 13 grudnia 2010 r. - 17 grudnia 2010 r., w orzeczeniu lekarskim z dnia [...] r., nie stwierdzili podstaw do rozpoznania u skarżącej przewlekłej choroby obwodowego układu nerwowego wywołanej sposobem wykonywania pracy pod postacią zespołu rowka nerwu łokciowego. Uzasadniając brak podstaw do rozpoznania wymienionej choroby zawodowej, lekarze specjaliści wyjaśnili, że według oceny narażenia zawodowego skarżącej, wykonywanie przez nią pracy wymagało częstych ruchów zginania i prostowania kończyn górnych w stawach łokciowych, a praca była wykonywana przy zgiętych kończynach górnych w stawach łokciowych, bez podparcia o podłoże. W związku z tym stwierdzili, że analiza narażenia zawodowego w zakresie sposobu wykonywania pracy nie ujawniła warunków powstania ucisku na nerw łokciowy. Dodali, że zespół rowka nerwu łokciowego może mieć związek z pracą w przypadku wykonywania czynności zawodowych wymagających ciągłego utrzymywania łokci w pozycji zgiętej przy równoczesnym opieraniu ich o podłoże. Natomiast według opisu sposobu wykonywania pracy przekazanego przez PPIS w R., skarżąca wykonywała pracę, przy której nie było konieczności podparcia stawów łokciowych. Ponadto lekarze orzecznicy stwierdzili, że wystąpienie zmian neurograficznych w nerwach pośrodkowych, łokciowym lewym oraz w nerwach kończyn dolnych może odpowiadać początkom polineuropatii lub zmianom korzeniowym w związku ze stwierdzonymi zmianami zwyrodnieniowymi i dyskopatycznymi odcinków - szyjnego i lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa. Współistniejące schorzenia skarżącej, takie jak ; cukrzyca, dna moczanowa, otyłość, zaburzenia gospodarki lipidowej, zaburzenia hormonalne, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa, zaliczane są do pozazawodowych czynników patologicznych mających udział w powstawaniu neuropatii nerwów obwodowych typu neuropatii obwodowej. Wskazali, że uwzględniając powyższe dane, nie można uznać w sposób bezsporny lub z wysokim prawdopodobieństwem, związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy chorobą a warunkami pracy. W opinii uzupełniającej z dnia [...] r., po przeanalizowaniu nadesłanych, nowych kart oceny narażenia zawodowego, lekarze specjaliści podtrzymali wnioski orzeczenia o braku podstaw do rozpoznania u skarżącej wymienionej choroby zawodowej. Podkreślili, że w kolejno wykonywanych badaniach elektrofizjologicznych, stwierdzono nieprawidłowości w zakresie przewodnictwa, nie tylko w nerwach pośrodkowych i łokciowym, ale również dotyczące fali zwrotnej w nerwach długich kończyn dolnych (brak jakiegokolwiek związku z wykonywaną pracą - polineuropatia). Organ odwoławczy stwierdził, że w jego ocenie opinie obu placówek diagnostycznych są spójne i zgodne w konkluzjach, a strona nie przedstawiła dowodów podważających ich zasadność. Podniósł, że orzeczenia WOMP i IMPiZŚ w S. uznał za uzasadnione w stopniu pozwalającym na przyjęcie ich za podstawę rozstrzygnięcia. Ponadto dodał, że skarżąca, poinformowana pismem z dnia 26 listopada 2012 r. w trybie art. 10 K.p.a. o prawie ustosunkowania się do całości dowodów i żądań zawartych w aktach sprawy, powiadomiła telefonicznie, iż podtrzymuje zarzuty odwołania i nie ma nowych dowodów mogących mieć wpływ na wynik postępowania w sprawie.