Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 5 listopada 2013 r., sygn. II SA/Bk 513/13

„Przepis art. 129 ust. 2 ustawy z 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (Dz.U. nr 201, poz. 1540 ze zm.), będący podstawą umorzenia postępowania w sprawie wydania zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych, nie ma charakteru technicznego w rozumieniu art. 1 pkt 11 dyrektywy Nr 98/34/WE z 1998 r. (Dz. U. UE. L. 98.204.37 ze zm.) i wobec tego nie podlegał procedurze uprzedniej notyfikacji przez Komisję Europejską, zgodnie z art. 8 ust. 1 tej dyrektywy”.

Teza urzędowa

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Mirosław Wincenciak, sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.),, sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 15 października 2013 r. sprawy ze skargi T. T. sp. z o.o. w C. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji umarzającej postępowanie w sprawie wydania zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] kwietnia 2013r. nr [...] Dyrektor Izby Celnej w B., na podstawie art. 233 §1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. nr [...] z dnia [...] grudnia 2012r. odmawiającą uchylenia decyzji Dyrektora Izby Celnej w B. nr [...] z dnia [...] marca 2010r. utrzymującej w mocy decyzję nr [...] z dnia [...] stycznia 2010r. umarzającą postępowanie w sprawie wydania zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach na terenie województwa p.

U podstaw tego rozstrzygnięcia legły następujące ustalenia faktyczne:

W dniu 8 października 2012r. do Dyrektora Izby Celnej B. wpłynął wniosek Spółki T. T. z siedzibą w C. o wznowienie postępowania w sprawie o wydanie zezwolenia na urządzanie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa p., zakończonej decyzją ostateczną Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] marca 2010r. nr [...]. Strona we wniosku o wznowienie postępowania jako podstawę prawną powołała art. 240 § 1 pkt 11 i art. 241 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa w zw. z art. 8 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych. Natomiast jako przyczynę podała wydanie przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w dniu 19 lipca 2012r. wyroku w sprawach połączonych C-213/11, C-214/11, C-217/11.