Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 października 2013 r., sygn. I SA/Wr 693/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Świetlikowski, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Ciołek, Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Motyl, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 października 2013 r. sprawy ze skargi G. D. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w P., działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną; II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w P., działającego z upoważnienia Ministra Finansów na rzecz G. D. kwotę 200 (dwieście) zł tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest interpretacja przepisów prawa podatkowego wydana na wniosek G. D. (dalej: strona, skarżący) jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna) z dnia [...] lutego 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w P., działającego z upoważnienia Ministra Finansów.

Z opisanego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stanu faktycznego wynika, że strona jest podatnikiem podatku od towarów i usług od 18 sierpnia 2005 r. Działalność gospodarczą prowadzi od 4 sierpnia 2005 r., głównie w zakresie handlu wyrobami hutniczymi. W dniu 31 marca 2011 r. złożyła wniosek o zawieszenie działalności gospodarczej z tym dniem. Działanie strony zmierzały do likwidacji działalności.

Jako jedyny licytant strona przystąpiła do licytacji komorniczej nieruchomości (lokalu niemieszkalnego), położonej w S. Licytacja odbywała się 28 marca 2011 r. Postanowienie Sądu Rejonowego w W. z dnia [...] maja 2011 r. o przysądzeniu własności tej nieruchomości na rzecz strony stało się prawomocne w dniu 20 lipca 2011 r. Egzekucja komornicza z nabytej przez stronę nieruchomości prowadzona była od 2008 r., a dłużnik nabył tę nieruchomość nie będąc podatnikiem podatku od towarów i usług. Strona zaznaczyła też, że przedmiotem prowadzonej przez nią działalności gospodarczej nie był obrót nieruchomościami. Do przetargu przystąpiła jako osoba fizyczna i nie miało to związku z działalnością gospodarczą. Wyjaśniła, że nieruchomość, ze względu na stan techniczny, nie nadawała się do prowadzenia działalności gospodarczej, co wynika też z oceny rzeczoznawcy majątkowego, działającego na zlecenie komornika. Potwierdził to także organ podatkowy, przyjmując do podatku od nieruchomości stawkę właściwą dla lokali pozostałych, a nie dla wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej. Powołując się na informację uzyskaną od komornika, strona wyjaśniła, że nieruchomość, którą nabyła (lokal niemieszkalny) została sprzedawana bez podatku od towarów i usług (komornik nie naliczył tego podatku), gdyż dłużnik nabył ją nie będąc podatnikiem podatku od towarów i usług i nie prowadząc działalności gospodarczej. Wyjaśniła też, że nabyta nieruchomość nigdy nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych, zawszonej w tym czasie, dzielności gospodarczej, koszty związane z nabyciem nie zostały poniesione ze środków firmy, strona nie poniosła też żadnych nakładów inwestycyjnych związanych z tą nieruchomością (lokalem). W dniu 23 sierpnia 2011 r. strona sprzedała tę nieruchomość spółce prawa handlowego, której jest udziałowcem, nie naliczając podatku od towarów i usług.