Wyrok WSA w Warszawie z dnia 1 października 2013 r., sygn. IV SA/Wa 1465/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Teresa Zyglewska, Sędziowie sędzia WSA Łukasz Krzycki, sędzia WSA Agnieszka Wójcik (spr.), Protokolant sekr. sąd. Marek Lubasiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 października 2013 r. sprawy ze skargi H. S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r. Nr [...] Wojewoda [...] po rozpatrzeniu odwołania H. S. od decyzji Prezydenta W. z dnia [...] marca 2013 r., nr [...] orzekającej o wymeldowaniu Wymienionego z pobytu stałego z lokalu nr [...] przy ul. [...] w W. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że postępowanie w sprawie zostało wszczęta na wniosek S. S., współwłaścicielki lokalu nr [...] położonego przy ul. [...] w W. Wydając kwestionowaną w postępowaniu odwoławczym decyzję Prezydent. W. uznał, że odwołujący trwale i dobrowolnie opuścił miejsce stałego zameldowania, czym wypełnił przesłanki wymeldowania określone w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych, dalej: ustawa o ewidencji ludności.

Rozpoznając ponownie sprawę Wojewoda [...] powołał treść art. 6 ust. 1 ustawy o ewidencji ludności oraz wyjaśnił stronom co wynika z jego brzmienia wskazując, że o zamieszkiwaniu w konkretnym miejscu decydują dwa elementy: zamiar pobytu i jego fizyczna realizacja. Przejawem powyższego jest zaś zorganizowanie w danym miejscu centrum działalności życiowej osoby. Aby jednak było to możliwe, muszą istnieć obiektywne okoliczności faktyczne pozwalające spełnić ten zamiar poprzez rzeczywiste przebywanie w tym miejscu. Zameldowanie pod wskazanym adresem ma odzwierciedlać istniejący, aktualny stan rzeczy, ponieważ pełni ono funkcję jedynie rejestracyjno - ewidencyjną. Cecha ta determinuje z kolei obowiązki organów ewidencyjnych, których zadaniem jest utrzymywanie danych zamieszczonych w ewidencji ludności w zgodzie ze stanem rzeczywistym. Z tego też względu ustawodawca przewidział w art. 15 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności możliwość wszczęcia na wniosek właściciela lokalu lub innego podmiotu dysponującego tytułem prawnym do lokalu lub z urzędu postępowania administracyjnego w stosunku do osoby, która opuściła miejsce pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad trzy miesiące, bez wymeldowania. Koniecznym i wystarczającym warunkiem wymeldowania z miejsca pobytu stałego jest bezsporne ustalenie faktu opuszczenia lokalu.