Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 października 2013 r., sygn. VI SA/Wa 893/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Szydłowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas Sędzia WSA Małgorzata Grzelak Protokolant st. sekr. sąd. Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 października 2013 r. sprawy ze skargi S. na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji koncesyjnej oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] stycznia 2013 r., Minister Środowiska po rozpatrzeniu wniosku S., utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] września 2012 r. odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji koncesyjnej Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2004 r. znak: [...] oraz stwierdzającą, iż wskazana decyzja koncesyjna została wydana z naruszeniem prawa,

Uzasadniając swoje stanowisko Minister Środowiska stwierdził, iż przedmiotowa koncesja wydana została z rażącym naruszeniem prawa (art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a.), polegającym na niewyjaśnieniu wszystkich istotnych okoliczności sprawy (art. 7 oraz 77 K.p.a.), na które to naruszenie wskazuje w szczególności rozbieżność pomiędzy [...] i [...]) oraz określeniem obszaru górniczego w samej treści koncesji (działka nr [...]).

Podkreślił, iż przepis art. 205 ustawy z dnia 11 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. 163, poz. 981), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2012 r. stanowi, że koncesje udzielone na podstawie dotychczasowych przepisów stają się koncesjami w rozumieniu ustawy. Zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy, rozpoczęcie działalności objętej koncesją uważa się za zaistnienie nieodwracalnych skutków prawnych. Stosownie zaś do art. 156 § 2 K.p.a., nie stwierdza się nieważności decyzji z przyczyn wymienionych w § 1 pkt 1, 3, 4 i 7, jeżeli od dnia jej doręczenia lub ogłoszenia upłynęło dziesięć lat, a także gdy decyzja wywołała nieodwracalne skutki prawne.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00