Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 października 2013 r., sygn. I SA/Wa 717/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Skiba (spr.) Sędziowie: WSA Dariusz Pirogowicz WSA Agnieszka Jędrzejewska-Jaroszewicz Protokolant referent Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 października 2013 r. sprawy ze skargi A.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie odtworzenia zaginionych akt postępowania administracyjnego 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz decyzji Prezydenta W. z dnia [...] września 2012 r., nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez Fabrykę [...] S.A. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta W. z dnia [...] września 2012 r., nr [...] umarzającą postępowanie w sprawie odtworzenia zaginionych akt postępowania administracyjnego w sprawie nieruchomości położonej w W. przy ul. [...], hip. nr [...] i [...].

Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Wnioskiem z dnia 13 stycznia 1999 r. spółka Fabryka [...] S.A. (dalej jako Spółka) wystąpiła o zwrot nieruchomości o pow. [...] m2, położonej przy ul. [...] w W., hip. nr [...] i [...].

Prezydent W. decyzją z dnia [...] maja 2004 r. nr [...] odmówił Spółce ustanowienia na jej rzecz prawa użytkowania wieczystego do gruntu położonego w W., przy ul. [...], opisanego w ewidencji gruntów jako działki nr [...],[...]- część oraz [...] z obrębu [...].W uzasadnieniu organ pierwszej instancji wskazał, że objęcie przedmiotowego gruntu przez Gminę W. nastąpiło w dniu 16 sierpnia 1948 roku , w związku z czym termin składania wniosku mijał 16 lutego 1949 r. Analizując akta sprawy organ uznał, że brak jest dowodów potwierdzających złożenie przez Z. S. wniosku opatrzonego datą 14 marca 1946 r., o przyznanie prawa własności czasowej do przedmiotowego gruntu. Prezydent W. wskazał również, że [...] Urząd Wojewódzki w [...] poinformował, że w rejestrze wpływu wniosków dekretowych brak jest zapisu odnośnie złożenia wniosku o przyznanie prawa własności czasowej do nieruchomości położonej w W. przy ul. [...]. Zaznaczył ponadto, że kopia pisma z dnia 14 marca 1946 r. oraz wniosek z dnia 5 listopada 1948 r. nie spełniają wymogów formalnych i nie mogą zostać uznane za wnioski złożone w trybie art. 7 dekretu, albowiem zostały złożone przez adwokata nie mającego umocowania. Ponadto organ wyjaśnił, że brak jest dowodów na to, że wnioski z dnia 7 lipca 1948 r. i 5 listopada 1948 r. kiedykolwiek znajdowały się w aktach przedmiotowej sprawy. Wniosek z dnia 7 lipca 1948 r. mógł jedynie znajdować się w aktach Rejonowego Urzędu Likwidacyjnego w W., a po likwidacji tegoż Urzędu mógł zostać przekazany wraz z aktami do Wydziału Finansowego Prezydium Rady Narodowej w W. Natomiast oryginał wniosku z dnia 5 listopada 1948 r. znajduje się w księdze wieczystej pod nazwą "[...]" i nie wiadomo kto i kiedy dołączył go do zbioru dowodów tej księgi.