Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 22 października 2013 r., sygn. II SA/Ol 710/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędzia WSA Katarzyna Matczak Protokolant st. sekretarz sądowy Jakub Borowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 października 2013r. sprawy ze skargi Wspólnoty Mieszkaniowej A na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie niedopuszczalności zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie 1/ uchyla zaskarżone postanowienie; 2/ orzeka, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu; 3/ zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej Wspólnoty Mieszkaniowej A kwotę 340 zł (trzysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia "[...]", nr "[...]", Samorządowe Kolegium Odwoławcze, działając w trybie art. 134 w zw. z art. 127 § 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2013r. poz. 267), stwierdziło niedopuszczalność zażalenia Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości przy ul. "[...]", reprezentowanej przez J. C., na niezałatwienie sprawy w terminie przez Prezydenta Miasta w przedmiocie wniosku M. D. o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na przebudowie poddasza kamienicy przy ul. "[...]" z przeznaczeniem na mieszkanie. W uzasadnieniu organ II instancji stwierdził, że na obecnym etapie postępowania tylko wnioskodawca jest stroną niniejszego postępowania. Poza wnioskodawcą przymiotu strony postępowania nie można przypisać innym podmiotom, bowiem akta sprawy danych na tę okoliczność nie zawierają.

W złożonej skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie Wspólnota Mieszkaniowa nieruchomości przy ul. "[...]" wniosła o uchylenie powyższego postanowienia i zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych w związku z naruszeniem art. 6, art. 17, art. 22 ust. 3 pkt 5 ustawy o własności lokali oraz art. 63 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, poprzez ich niezastosowanie oraz nieuwzględnienie interesu prawnego skarżącej w wydaniu decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu; naruszenie art. 37 k.p.a. w zw. z art. 28 k.p.a., poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że skarżącej nie przysługuje legitymacja do wniesienia zażalenia na niezałatwienie w terminie wniosku o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji dotyczącej nieruchomości zarządzanej przez skarżącą; art. 134 k.p.a. w zw. z art. 144 k.p.a. poprzez ich błędne zastosowanie i bezzasadne przyjęcie, że zażalenie skarżącej jest niedopuszczalne; art. 10 k.p.a. poprzez jego niezastosowanie i pozbawienie skarżącej prawa do czynnego udziału w sprawie.