Wyrok WSA w Łodzi z dnia 9 października 2013 r., sygn. III SA/Łd 468/13

Dnia 9 października 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Cisowska - Sakrajda (spr.), Sędzia NSA Janusz Furmanek, , Protokolant Pomocnik sekretarza - Bartosz Adamus, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2013 roku sprawy ze skargi P. P. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej w [...] utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. z dnia [...] o odmowie umorzenia postępowania egzekucyjnego.

W uzasadnieniu tego postanowienia wskazał, iż Naczelnik US w R., prowadzi wobec P. P. postępowanie egzekucyjne na podstawie tytułów wykonawczych z dnia [...] o numerach: od [...] do [...], obejmujących zaległości w podatku od towarów i usług za okres od września do grudnia 2003r., od stycznia do grudnia 2004r. oraz od stycznia do grudnia 2005r. (wyegzekwowane zostały zaległości w podatku od towarów i usług za okres od czerwca do grudnia 2002r., od stycznia do sierpnia 2003r. i od marca do września 2006r. dochodzone na podstawie tytułów wykonawczych o numerach od [...] do [...] i [...]). Podstawę wystawienia wymienionych tytułów wykonawczych stanowią decyzje Naczelnika US w R. z dnia [...] o numerach: [...],[...],[...],[...],[...] określające zobowiązanie P. P. w podatku od towarów i usług za okres od stycznia 2002r. do września 2006r. w łącznej kwocie 28.827 zł. W toku postępowania egzekucyjnego organ egzekucyjny dokonał m.in. zajęcia świadczenia z zaopatrzenia emerytalnego P. P. w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych zawiadomieniem z dnia [...]. W dniu 25 listopada 2011r. P. P. złożył do Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. pismo zatytułowane "Wniosek o wykonanie wyroku". W piśmie tym wniósł o wykonanie wyroku Sądu Rejonowego w R. z dnia [...], [...], którym został uniewinniony od popełnienia przestępstwa skarbowego określonego w art. 54 § 2 k.k.s. Wskazał również, że po uprawomocnieniu się wyroku nie jest przestępcą, a wymiar podatku od towarów i usług za lata 2002 - 2005 i od stycznia do września 2006r. stał się bezprzedmiotowy. Ponadto niewykonanie wyroku jest łamaniem zasad Konstytucji RP oraz przepisów ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Naczelnik Urzędu Skarbowego w R. pismem z dnia [...] wyjaśnił, że zgodnie z art. 178 § 1 K.k.s. do wykonywania orzeczeń w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe stosuje się odpowiednio przepisy k.k.w., jeżeli przepisy k.k.s. nie stanowią inaczej. Wskazano, że w myśl art. 3 § 1 k.k.w. sąd, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, jest właściwy również w postępowaniu dotyczącym wykonania tego orzeczenia. Poza tym odnosząc się do treści wyroku Sądu Rejonowego w R., Naczelnik Urzędu Skarbowego w R. poinformował, że zobowiązany został nim uniewinniony od popełnienia przestępstwa, polegającego na uchylaniu się od opodatkowania podatkiem od towarów i usług w okresie od stycznia 2002r. do września 2006r. z tytułu działalności gospodarczej w zakresie pomiarów i opracowań geodezyjnych i narażenia podatku od towarów i usług na uszczuplenie w łącznej kwocie 28.827 zł. Jednocześnie Sąd uznał P. P. winnym popełnienia przestępstwa skarbowego polegającego na nieprowadzeniu, wbrew obowiązkowi, w okresie od stycznia 2002r. do września 2006r. ewidencji dla potrzeb podatku od towarów i usług. Naczelnik Urzędu Skarbowego w R. podkreślił zatem, że w wyroku tym Sąd Rejonowy w R. nie zniósł obowiązku zapłaty zaległości P. P. w podatku od towarów i usług i nie zakwestionował w żaden sposób zasadności określenia zobowiązania podatkowego. W wyroku Sąd podkreślił, iż fakt powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług w omawianym przypadku nie budzi wątpliwości. Zobowiązany naruszył przepisy prawa podatkowego, lecz w zakresie przestępstwa z art. 54 § 4 k.k.s. zrobił to nieumyślnie. Zatem nie można podzielić stanowiska zobowiązanego, według którego z uwagi na uniewinnienie od popełnienia przestępstwa skarbowego z art. 54 § 4 k.k.s. postępowanie w zakresie podatku od towarów i usług za okres od stycznia 2002r. do września 2006r. stało się bezprzedmiotowe. W dniu 15 października 2012r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. wpłynęło pismo zobowiązanego zatytułowane "Wniosek o wykonanie punktu 1 sentencji wyroku Sądu Rejonowego w R. z dnia [...], [...]". W piśmie tym zobowiązany, powołując art. 221 K.p.a. wystąpił o wykonanie punktu 1 sentencji wyroku, w którym został on uniewinniony od popełnienia czynu zarzuconego w pkt 1 aktu oskarżenia, tj. o czyn z art. 54 § 2 k.k.s., ustosunkowanie się do uszczuplonej kwoty 28.817 zł pokazanej w pkt 1 aktu oskarżenia jako przestępstwo skarbowe określone w art. 54 § 2 k.k.s., od którego został uniewinniony. Ponadto zobowiązany wniósł o to, aby przy rozpatrywaniu wniosku nie nawiązywano i nie łączono z pkt 2 aktu oskarżenia i orzeczenia Sądu, gdyż pkt 1 jest odrębnym orzeczeniem nie związanym z przestępstwem określonym w art. 60 § 1 K.k.s. oraz nie naruszano zasad wynikających z art. 170 i art. 171 p.p.s.a. Zastrzegł również, aby w odpowiedzi na jego wniosek zostało wydane postanowienie zgodnie z art. 216 § 1 i § 2 oraz art. 217 § 1 ust. 5 i 6 Op. Pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. z dnia [...] nie stanowi aktu administracyjnego, nie zawiera pouczenia o przysługującym środku zaskarżenia, oraz że został pozbawiony obrony i dalszego skarżenia bezczynności. Wskazał, że pismo to jest ułomne i nie załatwiło wniosku z dnia 25 listopada 2011r. Od uprawomocnienia wyroku upłynęło ponad 3 lata. Takie postępowanie Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. świadczy o złośliwości i dyskryminowaniu uniewinnionego emeryta. W wyroku z dnia [...], [...], Sąd Rejonowy w R. stwierdził, iż można jednoznacznie stwierdzić, że oskarżony nie popełnił przestępstwa z art. 54 § 2 k.k.s. i w tej sytuacji uniewinnił go od popełnienia tego czynu. W związku z tym nie występuje tu żadne wykonanie orzeczenia przez Sąd, ponieważ art. 3 § 1 k.k.w. dotyczy wyłącznie wykonania przez Sąd orzeczeń skazujących. Natomiast zobowiązany został przez Sąd uniewinniony "i w tym również od uszczuplonej kwoty 28.827 zł, a wykonanie orzeczenia należy do organu, który wydał decyzje wymiarowe". Wyjaśnienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w R., że wyrok został wykonany, świadczy o nieznajomości Kodeksu postępowania karnego z zakresu wykonywania orzeczeń sądowych. Podniósł również, że prawomocne orzeczenie Sądu jest wiążące, co dotyczy również Naczelnika Urzędu Skarbowego w R.. Twierdzenie w piśmie z dnia [...], iż we wskazanym wyroku Sąd Rejonowy w R. nie zniósł obowiązku zapłaty zaległości P. P. w podatku od towarów i usług i nie zakwestionował w żaden sposób zasadności określenia zobowiązania podatkowego, świadczy o nieznajomości art. 8 § 1 K.p.k. Pismem z dnia [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w R. wezwał stronę do sprecyzowania wystąpienia z dnia 15 października 2012r., w szczególności poprzez wskazanie jakich działań Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. oczekuje, aby uznać, że wyrok ten został wykonany, na czym ma polegać ustosunkowanie się organu do uszczuplonej kwoty, o które wnosi. W odpowiedzi na to wezwanie P. P. złożył pismo z dnia 5 listopada 2012r., w którym podniósł, że wezwanie świadczy o złośliwości, a zawarte w piśmie z dnia 15 października 2012r. żądanie zostało według niego prawidłowo i zrozumiale sprecyzowane. Aktem oskarżenia z dnia [...] został oskarżony o uchylanie się w okresie od stycznia 2002r. do września 2006r. od opodatkowania podatkiem od towarów i usług i narażenie podatku od towarów i usług na uszczuplenie w łącznej kwocie 28.827 zł. Podniósł przy tym, że uszczuplona kwota 28.827 zł jest sumą kwot wymierzonego podatku od towarów i usług za okres od stycznia 2002 do września 2006r. i wynika z wydanych decyzji wymiarowych. Zdaniem P. P. w związku z wyrokiem z dnia [...], [...], uniewinniającym od popełnienia czynu, orzeczenie to nie pozostawia uszczuplonej kwoty do wykonania oskarżonemu i oznacza, że wymierzony podatek od towarów i usług za okres od stycznia 2002r. do września 2006r., wynikający z wydanych decyzji stał się nieaktualny. Orzeczenie to nie dało prawa Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w R. do prowadzenia czynności egzekucyjnych i dokonania zajęcia świadczenia z zaopatrzenia emerytalnego. Jego zdaniem od dnia uprawomocnienia się ww. wyroku nie istniały zaległości w podatku od towarów i usług. Ponadto okres od uprawomocnienia się wyroku do dnia zajęcia emerytury "był wystarczająco długi do ustalenia co oznacza uniewinnienie, łącznie z uszczuploną kwotą 28.827,00 zł". W myśl art. 59 § 1 pkt 2 u.p.e.a. postępowanie egzekucyjne po uniewinnieniu powinno być umorzone, gdyż zaległości nie istniały i obowiązek prowadzenia egzekucji nie był wymagalny, a dokonywanie potrącenia kwot z zajętej emerytury na poczet nieistniejących zaległości jest bezprawiem i dyskryminacją. Oczekuje od Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. wykonania orzeczenia uniewinniającego oraz wycofania z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych zajęcia emerytury, a także zwolnienia spod egzekucji zajętego samochodu osobowego marki Daewoo Lanos oraz dokonanego wpisu w księdze wieczystej nieruchomości. W wyniku odpisów nieaktualnych zaległości w podatku od towarów i usług z dokonanych przeksięgowań zwrotów nadpłat w podatku dochodowym oraz bezprawnie dokonanych potrąceń z emerytury powstanie na jego koncie nadpłata, która zgodnie przepisami Op podlega zwrotowi wraz z oprocentowaniem. Oczekuje poinformowania o wysokości kwot, które zostały potrącone i zabrane w wyniku przeksięgowań. Po otrzymaniu pisma z dnia 5 listopada 2012r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w R. uznał, że zobowiązany wnosi o umorzenie postępowania egzekucyjnego oraz wniosek o stwierdzenie nadpłaty i w związku z tym wydał postanowienia: z dnia [...] o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za okres od stycznia 2002r. do września 2006r. oraz z dnia 30 listopada 2012r. o odmowie umorzenia postępowania egzekucyjnego.