Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 16 października 2013 r., sygn. II SA/Gd 261/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tamara Dziełakowska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski Sędzia WSA Jolanta Górska Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Katarzyna Gross po rozpoznaniu w dniu 16 października 2013 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi J. N. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 5 marca 2013 r., nr [...] w przedmiocie nakazu wykonania określonych czynności w celu doprowadzenia obiektu budowlanego do stanu zgodnego z prawem oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez J. N. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku była decyzja Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 5 marca 2013 r. utrzymująca w mocy decyzję organu I instancji nakazującą skarżącej zamurowanie otworu okiennego w ścianie budynku położonego w S. przy ulicy [...] usytuowanej na granicy z działką nr [...].

Jak wynika z akt postępowania administracyjnego zaskarżone rozstrzygnięcie zostało wydane w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Z inicjatywy J. i M. L. - właścicieli działki nr [...] położonej w S. przy ulicy [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla miasta na prawach powiatu wszczął postępowanie administracyjne w sprawie legalności istnienia otworu okiennego w ścianie szczytowej budynku usytuowanego na granicy z ich nieruchomością w S. przy ulicy [...], stanowiącego jednocześnie okno w pomieszczeniu kuchennym lokalu nr 2a należącego do skarżącej. W trakcie przeprowadzonych w dniu 27 września 2012 r. oględzin lokalu skarżąca oświadczyła, że otwór okienny powstał ok. 50 lat temu i został wykonany przez poprzedniego właściciela lokalu tj. Gminę Miasta i na jej koszt "w okresie kiedy wyodrębniona została kuchnia". Skarżąca wyjaśniła też wówczas, że w budynku przy ulicy [...] mieszka od 1945 roku, a lokal nabyła od Gminy na podstawie umowy sprzedaży z dnia 28 października 1994 r. (protokół oględzin k. 19-20 akt organu I instancji)