Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 września 2013 r., sygn. IV SA/Wa 1124/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alina Balicka, sędzia WSA Łukasz Krzycki, sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak (spr.), Protokolant sekr. sąd. Marek Lubasiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 września 2013 r. sprawy ze skargi H. H. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu 10 kwietnia 2012 r. H. H., urodzona [...] lipca 1979 r., obywatelka [...], wystąpiła z wnioskiem, w trybie tzw. abolicji dla cudzoziemców, o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wskazując, że w Polsce przebywa od października 2007 r., jednocześnie podając, że ostatni raz wjechała na terytorium Polski w dniu 17 czerwca 2011 r. oraz że kilka razy przebywała w [...], a suma tych pobytów nie przekraczała 10 miesięcy.

Na podstawie art. 3 ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 28 lipca 2011 r. o zalegalizowaniu pobytu niektórych cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i ustawy o cudzoziemcach (Dz. U. Nr 191, poz. 1133 z późn. zm.), Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] października 2012 r. nr [...] orzekł o odmowie udzielenia wnioskowanego zezwolenia, stwierdzając w uzasadnieniu, że cudzoziemka nie przebywa nieprzerwanie na terytorium Polski co najmniej od dnia 20 grudnia 2007 r. oraz że w postępowaniu w przedmiotowej sprawie złożyła fałszywe informacje.

W wyniku złożonego przez skarżącą odwołania od powyższej decyzji, po analizie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców decyzją z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podał, że wydając decyzję posiłkował się zapisami Systemu Informatycznego "POBYT", z którego wynika, że skarżąca nie ubiegała się na terytorium Polski o nadanie statusu uchodźcy, a więc w przedmiotowej sprawie nie mają zastosowania przepisy art. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 28 lipca 2011 r. o zalegalizowaniu pobytu niektórych cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i ustawy o cudzoziemcach. Ponadto z akt sprawy wynika, że cudzoziemka w dniu wejścia w życie powyższej ustawy, czyli 1 stycznia 2012 r. przebywała w Polsce nielegalnie oraz przedmiotowy wniosek złożyła w terminie wskazanym w art. 3 ust. 1 powołanej ustawy. W przedmiotowym wniosku w części E pkt IV. skarżąca wskazała, że w Polsce przebywa od października 2007 r., natomiast w części E pkt V. wskazała, że kilka razy przebywała w [...], a suma tych pobytów nie przekraczała 10 miesięcy. Wskazała również, że ostatni raz na terytorium Polski wjechała w dniu 17 czerwca 2011 r. Prawdziwość podanych we wniosku informacji oraz świadomość grożących konsekwencji w przypadku podania nieprawdziwych danych osobowych lub fałszywych informacji, skarżąca potwierdziła własnoręcznym podpisem. Wobec powyższego organ stwierdził, że cudzoziemka podając w przedmiotowym wniosku informację, że na terytorium Polski przebywa od października 2007 r., a w dalszej części tego wniosku wskazuje, że kilka razy wyjeżdżała do [...] i ostatni raz wjechała do Polski w czerwcu 2011 r., tym samym chciała wprowadzić w błąd organ prowadzący sprawę.