Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 24 września 2013 r., sygn. II SA/Ol 650/13

Dnia 24 września 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant Specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 września 2013 roku sprawy ze skargi A. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie umorzenia zadłużenia z tytułu wypłacanych świadczeń z funduszu alimentacyjnego i wypłaconej zaliczki alimentacyjnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" nr. "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję z dnia "[...]", wydaną przez Kierownika Działu Świadczeń Rodzinnych, Alimentacyjnych i Dodatków Mieszkaniowych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, działającego z upoważnienia Burmistrza, którą organ I instancji odmówił A. L. umorzenia zadłużenia powstałego z tytułu wypłaconych jego synowi D. L. świadczeń z funduszu alimentacyjnego oraz wypłaconej zaliczki alimentacyjnej.

W uzasadnieniu Kolegium wyjaśniło, że organ I instancji jest jednocześnie organem właściwym dłużnika i organem właściwym wierzyciela, w rozumieniu ustawy

z dnia 7 września 2007r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (j.t. Dz. U.

z 2012r. poz. 1228 ze zm.) i mógł stosownie do art. 30 ust. 1 tej ustawy orzekać co do umorzenia należności powstałych z tytułu zaliczek alimentacyjnych, wypłaconych uprawnionemu na podstawie ustawy z dnia 22 kwietnia 2005r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej oraz na podstawie art. 30 ust. 2 mógł wypowiedzieć się co do wniosku o umorzenie zadłużenia powstałego z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego. Kolegium wskazało,

że wnioskodawca nie spełnił warunków określonych w art. 30 ust.1 i nie ma możliwości umorzenia należności z tego tytułu. Natomiast rozpatrując wniosek w kontekście art. 30 ust. 2 organ wyjaśnił, że kwestia umorzenia wypłaconych należności pozostawiona jest uznaniu administracyjnemu. Respektując suwerenność organu właściwego wierzyciela do orzekania w ramach uznania administracyjnego, Kolegium stwierdziło, że organ I instancji nie przekroczył granic tego uznania. Organ II instancji stanął na stanowisku, że umorzenie należności dłużnika alimentacyjnego powinno być stosowane