Wyrok WSA w Łodzi z dnia 25 września 2013 r., sygn. II SA/Łd 697/13

Dnia 25 września 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Renata Kubot - Szustowska Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski Protokolant specjalista Dominika Janicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 września 2013 roku sprawy ze skargi M. B. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie sprzeciwu w sprawie zgłoszenia prac budowlanych oddala skargę. LS

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Starosta [...] na podstawie art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2010r., Nr 243, poz. 1623 ze zm. - w dalszej części uzasadnienia przywoływana jako: ustawa) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r., Nr 98, poz. 1071 ze zm., w dalszej części uzasadnienia jako: K.p.a.) po rozpatrzeniu zgłoszenia M. B. z dnia 12 marca 2013r., zgłosił sprzeciw w sprawie budowy budynku gospodarczego do 25 m², na działce nr ewid. 266/1 w C., gmina D.

Uzasadniając sprzeciw Starosta [...] wyjaśnił, iż z uwagi na nieprawidłowości w przedłożonej dokumentacji, postanowieniem z dnia [...] zobowiązał inwestora do ich usunięcia, termin wykonania obowiązku ustalił na dzień 5 kwietnia 2013r.. W odpowiedzi inwestor złożył pismo, które wpłynęło do organu w dniu 21 marca 2013r., w oparciu o które organ stwierdził, iż inwestor nadal nie przedłożył oświadczenia o prawie dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Z wypisu z rejestru gruntów wynika bowiem, iż A. O.-B. jest współwłaścicielką działki, na której planowana jest budowa, zaś inwestor nie załączył zgody współwłaścicielki na planowaną zabudowę oraz nie wymienił współwłaścicielki jako osoby, która posiada tytuł prawny do nieruchomości, nie wskazał także dokumentu, z którego wynika prawo własności Nadal nie złożył zgody współwłaścicielki, która również ma prawo decydować o zabudowie na przedmiotowej działce. Inwestor nie wskazał także dokumentu, z którego wynika prawo własności do dysponowania nieruchomością tj. aktu notarialnego lub numeru księgi wieczystej. W dalszej kolejności organ I instancji za uzupełniony uznał brak opłaty za zaświadczenie, zgodnie z prośbą inwestora, gdyż jak wyjaśnił nie występował o zaświadczenie, jednak na wniosku/zgłoszeniu nie skreślił punktu dotyczącego prośby o wydanie tegoż zaświadczenia. Jednakże w związku z informacją zawartą w piśmie uzupełniającym zgłoszenie organ stwierdził, iż brak ten został uzupełniony. Dalej organ wskazał, iż inwestor nie załączył dokumentu zatwierdzonego przez Urząd a potwierdzającego ewentualną rezygnację z budowy z uwagi na kolizję w zakresie lokalizacji budynków, a w przypadku braku takiego dokumentu inwestor winien wystąpić z wnioskiem o zmianę pozwolenia na budowę. Organ stwierdził, wskazując na uregulowanie art. 36a ust. 1 ustawy, iż rezygnacja z budowy budynku gospodarczego, zatwierdzonego przez organ decyzją nr [...] (powołaną w wyjaśnieniu strony) dotyczy zmiany zagospodarowania terenu, zatem wymaga uzyskania zamiennej decyzji pozwolenia na budowę w tym zakresie. W dalszej kolejności organ wskazał na brak zgodności w zakresie lokalizacji projektowanego budynku z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy D. dla obszaru części sołectw C.i C., zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy w D. z dnia [...] Nr [...] oraz z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. Nr 75, poz. 690 - w dalszej części przywoływane jako: rozporządzenie). Organ stwierdził, przywołując brzmienie art. 29 ust. 2 ustawy i § 12 rozporządzenia, iż zgłaszany przez inwestora budynek nie mieści się w katalogu robót wymienionych w przywołanej normie prawnej, gdyż projektowany jest w odległości 1 m od granicy działki sąsiedniej, zatem wymaga uzyskania decyzji pozwolenia na budowę, w tym przypadku pozwolenia zamiennego. Usytuowanie budynku w opisanej lokalizacji powoduje objęcie działek sąsiednich obszarem oddziaływania w rozumieniu art. 3 pkt 20 ustawy, potwierdza to również § 12 ust. 4 rozporządzenia. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego gminy D. dopuszcza zaś zabudowę gospodarczą i garażową bezpośrednio przy bocznych granicach działek. W związku z tym inwestor może wystąpić z wnioskiem o pozwolenie na budowę, w tym przypadku o zmianę decyzji pozwolenia na budowę nr [...], załączając odpowiednie dokumenty. Analizując kolejne punkty zobowiązania do uzupełnienia zgłoszenia organ wskazał na brak aktualnej mapy lokalizacyjnej wraz z wykreśleniem i zwymiarowaniem projektowanego budynku gospodarczego oraz oznaczeniem wejścia do projektowanego budynku. Mając na uwadze uzupełnienie strony stwierdził, iż inwestor nie zaznaczył wejścia do projektowanego budynku, na mapie znajduje się oznaczenie wejścia do budynku zatwierdzonego decyzją nr [...], co nie musi się pokrywać z wejściem do budynku przedstawionego na załączniku graficznym, budynek nie został także zwymiarowany od strony południowej. W tym zakresie organ wskazała na konieczność złożenia decyzji zamiennej pozwolenia na budowę. W kwestii mapy, uznał, iż załączona przez inwestora nie zawiera pieczęci składnicy, niezbędnej w celu sprawdzenia jej aktualności i zweryfikowania okresu zatwierdzenia przez Starostę. Jednak wobec doprecyzowania w wyjaśnieniu terminu zatwierdzenia pozwolenia na budowę - 2011 rok, uznał mapę za aktualną. Organ stwierdził dalej brak zgodności projektowanego rozwiązania geometrii dachu budynku z postanowieniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, który w § 105 ust. 2 pkt 2 ppkt c wyraźnie wskazuje, iż dachy budynków gospodarczych mają nawiązywać konstrukcją dachu (a nie jak określił inwestor bryłą budynku i elementami wykończeniowymi takimi jak np. orynnowanie, obróbki blacharskie) do budynku mieszkalnego. Za wystarczające organ uznał doprecyzowanie posadowienia projektowanego budynku, jednakże jednocześnie stwierdził, iż inwestor nie podpisał załączników do zgłoszenia w postaci mapy lokalizacyjnej, zatem brak ten nie został uzupełniony. Na koniec uzasadnienia organ wskazał na istotę swego rozstrzygnięcia podkreślając, iż w postanowieniu z dnia [...] ustalono termin wykonania opisanych obowiązków na dzień 5 kwietnia 2013r., a ponieważ nieprawidłowości te nie zostały usunięte w wyznaczonym terminie, zasadne było orzeczenie o sprzeciwie.