Wyrok WSA w Krakowie z dnia 26 września 2013 r., sygn. III SA/Kr 33/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Kutzner Sędziowie WSA Dorota Dąbek (spr.) WSA Maria Zawadzka Protokolant Ewelina Kalita po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2013 r. sprawy ze skargi K. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 19 listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia z funduszu alimentacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji.

Uzasadnienie

wyroku WSA w Krakowie z dnia 26 września 2013r.

Decyzją z dnia [...] 2012r. Nr [...] Burmistrz nie przyznał K. W. świadczenia z funduszu alimentacyjnego na okres zasiłkowy 2012/2013 dla M. Z. (l. 13) i W. Z. (l. 9). Jako powód odmowy przyznania świadczenia organ I instancji podał przekroczenie przez rodzinę K. W. ustawowego kryterium dochodowego, tj. 725 zł. Organ wyjaśnił, iż na podstawie złożonego wniosku oraz zgromadzonych w sprawie dokumentów ustalono, że dochód rodziny K. W. w przeliczeniu na osobę wynosi 2.397,32 zł. Przy obliczaniu powyższego dochodu wzięto pod uwagę dochód męża strony - P. W., przedstawiony na zaświadczeniu z Urzędu Skarbowego za rok 2011 oraz wysokość składki zdrowotnej zgodnie z zaświadczeniem wystawionym przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych z dnia 10 sierpnia 2012r., tj. 143.839,13 zł: 12 miesięcy - 11.986,59 zł: 5 osób w rodzinie - 2.397,32 zł na osobę.

W odwołaniu od powyższej decyzji organu I instancji K. W. wniosła o jej uchylenie i przyznanie jej świadczeń alimentacyjnych dla dzieci. Decyzji organu I instancji odwołująca się zarzuciła naruszeniem prawa materialnego poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie przepisów art. 30e ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz dalszych przepisów wskazanych w decyzji. W uzasadnieniu odwołania K. W. podniosła, iż dokonane przez Ośrodek Pomocy Społecznej wyliczenie dochodu jej rodziny było błędne. Odwołująca się wyjaśniła, iż w 2011r. sprzedali posiadaną nieruchomość a uzyskane środki przeznaczyli na zakup mieszkania. Na ten cel zaciągnęli również kredyt. Odwołująca się uważa zatem, że nie powstał przychód, który powinien zostać wliczony do ich dochodu. K. W. dodała, iż czynność kupna i sprzedaży została zgłoszona do Urzędu Skarbowego, w wyniku czego sprzedający a zarazem kupujący został zwolniony z podatku w całości. Odwołująca się wskazała, że zgodnie z art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami z innych źródeł). Od dochodu płaci się zobowiązanie podatkowe, ale jeśli nie ma dochodu to zobowiązanie podatkowe nie istnieje. Zdaniem odwołującej się, jeśli nie płaci się podatku uzyskując zwolnienie to nie można tego dochodu zaliczyć do dochodu, na podstawie którego wylicza się świadczenie z funduszu alimentacyjnego. Odwołująca się uważa zatem, iż zgodnie z przepisami nie doszło do przekroczenia minimalnego progu ustalonego w ustawie z dnia 7 września 2007r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów. K. W. stwierdziła również, iż nie może pozostać w obiegu decyzja, która krzywdzi małoletnie osoby, uprawnione do świadczeń alimentacyjnych, albowiem to świadczenie jest dla nich, na ich potrzeby, a nie można ich tego pozbawić skoro wyrokiem sądu uzyskały to prawo.