Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 3 września 2013 r., sygn. I SA/Gl 1037/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Organiściak (spr.), Sędziowie WSA Bożena Miliczek-Ciszewska, Bożena Pindel, Protokolant Paulina Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 września 2013 r. sprawy ze skargi A S.A. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. (Nr [...]) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. (dalej SKO lub Kolegium) działając na podstawie art. 233 § 1 pkt. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t. j. w Dz. U. z 2005 roku, Nr 8, poz. 60 ze zm. dalej tez O.p.) oraz art. 1a ust. 1 pkt. 2, art. 2 ust. 1, art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t. j. w Dz. U. z 2006 roku, Nr 121, poz. 844 ze zm., dalej u.p.o.l.) utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta M. z dnia [...]r. (Nr [...]) określającą A S.A. wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2008 rok w wysokości [...]zł.

Zaskarżona decyzja została podjęta w następującym stanie faktycznym i prawnym: Postanowieniem z dnia [...]r. organ pierwszej instancji wszczął postępowanie w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za rok 2008, wskutek złożenia przez Spółkę deklaracji na podatek od nieruchomości za ww. rok obniżony w stosunku do 2007 r. o wartość linii kablowych ułożonych w kanalizacji kablowej. Organ pierwszej instancji działając na podstawie przepisów art. 21 O.p. oraz art. 1a ust. 1 pkt 2, art. 2 ust. 1 pkt. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz art. 3 pkt. 3 i 9 ustawy Prawo budowlane ww. decyzją z dnia [...]r. ustalił Spółce wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za rok 2008 w wysokości [...]zł.

W odwołaniu pełnomocnik Spółki wniósł o uchylenie ww. decyzji organu pierwszej instancji oraz umorzenie postępowania zarzucając przy tym naruszenie: art. 121 § 1, art. 122, art. 124, art. 180, art. 187 § 1, art. 190, art. 191 i art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej oraz art. 1a ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt. 3 u.p.o.l. W uzasadnieniu odwołania pełnomocnik podkreślił, że linie telekomunikacyjne umieszczone w kanale telekomunikacyjnym nie podlegają opodatkowaniu. W tym przedmiocie odwołał się do wyjaśnień Dyrektora Departamentu Podatków i Opłat Lokalnych Ministerstwa Finansów z dnia 31 stycznia 2007 r. oraz rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 października 2005 r. wydanego w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać telekomunikacyjne obiekty budowlane i ich usytuowanie. Na tej podstawie stwierdził, że telekomunikacyjnym obiektem budowlanym jest linia kablowa podziemna, linia kablowa naziemna i kanalizacja kablowa. Linia podziemna została zdefiniowana jako linia kablowa umieszczona bezpośrednio w ziemi, a zatem linia kablowa umieszczona w kanalizacji, jako niewymieniona wśród obiektów budowlanym takim obiektem nie jest, a skoro tak to nie można przypisać jej cech budowli podlegającej opodatkowaniu. Pełnomocnik zarzucił także organowi I instancji naruszenie zasady działania organu w sposób budzący zaufanie podatników, zasady przekonywania oraz zasady prawdy obiektywnej. Ten ostatni zarzut uzasadnił brakiem przeprowadzenia postępowania dowodowego.