Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 17 września 2013 r., sygn. II SA/Bd 783/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grzegorz Saniewski Sędziowie: Sędzia WSA Joanna Brzezińska Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak (spr.) Protokolant Katarzyna Korycka po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 17 września 2013 r. sprawy ze skargi J. O. na czynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w B. z dnia [...] w przedmiocie odmowy usunięcia punktów karnych z ewidencji kierowców oddala skargę.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...], sprecyzowanym pismem z dnia [...]. J. O. zwrócił się do Komendanta Wojewódzkiego Policji w B. o wykreślenie z ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego wpisanych do niej: 4 punktów dotyczących zdarzenia z dnia [...] oraz 6 punktów dotyczących zdarzenia z dnia [...]. Wnioskodawca podkreślił, że od momentu naruszenia przepisów ruchu drogowego w dniu [...] do dnia złożenia podania nie dopuścił się żadnego wykroczenia drogowego uzasadniającego przypisanie mu punktów karnych, co uzasadnia usunięcia punktów wpisanych w ewidencji z tytułu zdarzenia z dnia [....].

Odnośnie zaś zdarzenia z dnia [...] podkreślił, że punkty z tytułu naruszenia przepisów ruchu drogowego dokonanego w tym dniu powinny zostać zarejestrowane w dniu [...], a więc dopiero po uprawomocnieniu się wyroku Sądu Rejonowego w T., sygn. akt XIIW 1458/11, stwierdzającego popełnienie ww. naruszenia przepisów ruchu drogowego. Zaewidencjonowanie zaś punktów tymczasowych z tytułu tego zdarzenia w dniu jego popełnia, jak to uczyniono w sprawie, pomimo braku umocowania do tego w jakimkolwiek rozstrzygnięciu i przed wydaniem prawomocnego wyroku sądu, wynikało jedynie z treści § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie postępowania z kierowcami naruszającymi przepisy ruchu drogowego (Dz.U. z 2012 r., poz. 488, dalej powoływanego jako rozporządzenia MSW z dnia 25 kwietnia 2012 r.), który to przepis przekracza zdaniem strony delegację ustawową zawarta w art. 130 ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2012 r., 1137, dalej powoływanej jako prawo o ruchu drogowym), i tym samym nie może stanowić podstawy do ewidencjonowania punktów tymczasowych. Według skarżącego, gdyby przypisano mu punkty z tytułu zdarzenia z dnia [...] w dniu uprawomocnienia się wyroku wydanego w sprawie tego zdarzenia tj. w dniu [...], to nie przekroczyłby on wyznaczonego limitu 24 punktów, gdyż w tej dacie wykreśleniu podlegałby już punkty zaewidencjonowane w dniu [...].