Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 27 sierpnia 2013 r., sygn. III SA/Wr 331/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Józef Kremis Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak (sprawozdawca) Sędzia WSA Marcin Miemiec Protokolant Ewa Pąsiek po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 27 sierpnia 2013 r. sprawy ze skargi "A" sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] marca 2013 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy przedłużenia zezwolenia oddala skargę. Do wyroku zgłoszono zdanie odrębne.

Uzasadnienie

Przedmiotem zaskarżenia jest decyzja Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] odmawiającą przedłużenia zezwolenia udzielonego przez Dyrektora Izby Skarbowej we W. decyzją z dnia [...] kwietnia 2007r. nr [...] na urządzanie i prowadzenie gier na automatach o niskich wygranych w 45 punktach gier na terenie Województwa D.

Po wejściu w życie ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz.U. Nr 168, poz. 1323), przenoszącej dotychczasowe zadania organów podatkowych wynikające z ustawy o grach i zakładach wzajemnych na organy celne, zezwolenie wraz z aktami sprawy - przekazano do Izby Celnej we W.

Wnioskiem z dnia [...] października 2012 r., powołując się na przepisy art. 8, art. 117 ust. 1, art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych i na art. 207 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, spółka zwróciła się do Dyrektora Izby Celnej we W. o przedłużenie zezwolenia. Powołała się na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z dnia 19 lipca 2012 r. w połączonych sprawach nr C-213/11, C-214/11, C-217/11, który dotyczył odpowiedzi na pytanie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, czy przepisy: art. 129 ust. 2, art. 135 ust. 2 i art. 138 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. z 2009 r. Nr 201, poz. 1540 ze zm.) mają charakter "przepisów technicznych" w rozumieniu dyrektywy nr 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. Urz. WE Nr L 204 z dnia 21 lipca 1998 r., str. 37, ze zm., dalej także dyrektywa 98/34) i a co za tym idzie, czy przepisy te wymagały uprzedniej notyfikacji Komisji Europejskiej, której polski rząd zaniechał.