Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 27 sierpnia 2013 r., sygn. III SA/Wr 281/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Józef Kremis Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Jankowska-Szostak (sprawozdawca) Sędzia WSA Marcin Miemiec Protokolant Ewa Pąsiek po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 27 sierpnia 2013 r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. w B. W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] lutego 2013 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie odmowy dokonania zmiany wykazu punktów gier w zezwoleniu oddala skargę. Do wyroku zgłoszono zdanie odrębne.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. Dyrektor Izby Celnej we W. - po rozpatrzeniu odwołania "A" sp. z o.o., z siedzibą w B. W., od decyzji tegoż organu z dnia [...] grudnia 2012 r. (nr [...]) odmawiającej spółce uchylenia we wznowionym postępowaniu ostatecznej decyzji Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] lutego 2010 r. (nr [...]) - utrzymał w mocy pierwszoinstancyjne rozstrzygnięcie, powołując się na art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.).

Organ odwoławczy wyjaśnił, że decyzją z dnia [...] grudnia 2008 r. (nr [...]) Dyrektor Izby Skarbowej we W. udzielił spółce zezwolenia na urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa d.

W dniu [...] grudnia 2009 r. spółka wystąpiła do Dyrektora Izby Celnej we W. o zmianę wspomnianej decyzji Dyrektora Izby Skarbowej we W. w części dotyczącej zestawienia punktów gier przez objęcie zezwoleniem pięciu nowych punktów gier.

Organ ten odmówił wnioskowanej zmiany (decyzja z dnia [...] lutego 2010 r., nr [...]). Ponieważ spółka nie złożyła odwołania od pierwszoinstancyjnego rozstrzygnięcia, przeto uzyskało ono walor ostateczności.

We wniosku z dnia [...] października 2012 r. spółka wystąpiła o wznowienie postępowania zakończonego decyzją z Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] lutego 2010 r., powołując się na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r. (C-213/11, C-214/11 i C-217/11), który zdaniem wnioskodawczyni ma wpływ na treść wydanej decyzji (art. 240 § 1 pkt 11 Ordynacji podatkowej).