Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 sierpnia 2013 r., sygn. III SA/Wa 418/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Krawczak, Sędziowie sędzia WSA Waldemar Śledzik, sędzia WSA Anna Wesołowska (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Katarzyna Smaga, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 sierpnia 2013 r. sprawy ze skargi T. P. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. 1) uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia [...] września 2012 r. nr [...], 2) stwierdza, że uchylone postanowienia nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz T. P. kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

U Z A S A D N I I E N I E

Skarżący, Pan T.P. złożył 7 sierpnia 2012 r. w Urzędzie Skarbowym w P. korektę deklaracji PIT 36 za 2003 r. wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty, wskazując w uzasadnieniu, że korekta została złożona z uwagi na treść prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w P. sygn. [...] oraz ustaleń zawartych w protokole kontroli podatkowej. Skarżący wskazał, że z powyższych dokumentów wynika, że działalność gospodarcza pod nazwą "T. " nie była przez niego faktycznie prowadzona, zarejestrował firmę, która miała na celu zalegalizowanie sprzedaży produktów ropopochodnych przez firmę P. poprzez potwierdzenie przez Niego zakupu od tej firmy i dokonanie sprzedaży poprzez kasę rejestrującą dla nieznanych odbiorców. Z uzasadnienia wyroku wynika, iż poświadczał nieprawdę w wystawianych przez siebie paragonach, gdyż Jego firma była tylko kolejnym ogniwem, którego zadaniem było tylko paragonowe rozchodowanie nielegalnie wyprodukowanego towaru. Skarżący przyznał, iż był uczestnikiem nielegalnego procederu obrotu paliwami, ale jednocześnie stwierdził, że nie prowadził żadnej działalności gospodarczej, a wszystkie jego działania miały jedynie uprawdopodobnić faktyczne wykonywanie działalności gospodarczej, które rzeczywiście nie prowadził i żadna operacja gospodarcza zaewidencjonowana w jego urządzeniach księgowych, a więc nie może rodzić skutków podatkowych.