Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 24 lipca 2013 r., sygn. I SA/Wr 472/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kamieniecka, Sędzia NSA Lidia Błystak, Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska (sprawozdawca), Protokolant Anna Terlecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 lipca 2013 r. przy udziale - sprawy ze skargi S. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie: podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2009 r. i 2010 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

1. Postępowanie podatkowe przed organami podatkowymi.

1.1. Przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. (dalej: organ odwoławczy/ organ podatkowy drugiej instancji) z dnia 12 lutego 2013r. Nr [...] uchylająca decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. (dalej: organ podatkowy pierwszej instancji) z dnia 30 marca 2012r. Nr [...] w zakresie określenia podatku od towarów i usług (dalej: VAT) S.B. (dalej: skarżący) w miesiącu kwietniu 2009r. i maju 2009r. i umarzająca w tym zakresie postępowanie w sprawie oraz utrzymująca w mocy ww. decyzję organu podatkowego pierwszej instancji w zakresie VAT za miesiące od czerwca 2009r. do grudnia 2009r. i od stycznia 2010r. do kwietnia 2010r.

1.2. Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że w toku postępowania podatkowego organ podatkowy pierwszej instancji dokonał ustaleń w zakresie podatku naliczonego i podatku należnego, które wykazały szereg nieprawidłowości w tym zakresie.

Co się tyczy podatku naliczonego w dokumentacji księgowej, prowadzonej w zakresie zakupów towarów handlowych skarżący wykazał zakup towarów od następujących podmiotów: A. s.c. K.A., K.G. (dalej: A.) z siedzibą w W; B. s.c. K.M, K. M. (dalej: B.) z siedzibą w B; C. M.B. (dalej: C) z siedzibą w O.; D. (dalej: D.), E. U. B. (dalej: E.) z siedzibą w P.; F. P.D.; (dalej: F.) z siedzibą we W. Zdaniem organu podatkowego pierwszej instancji zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wykazał, że przedstawione podmioty w rzeczywistości nie przeprowadziły ze skarżącym jakiejkolwiek transakcji handlowych czyli skarżący w swej ewidencji wykazał fikcyjne transakcje zakupu towarów, co skutkowało pozbawieniem prawa do podatku naliczonego ze spornych faktur VAT w oparciu o treść art. 86 ust. 1 i 2 oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej: ustawa o VAT). I tak: