Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 3 lipca 2013 r., sygn. VI SAB/Wa 100/13

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Maliszewska Sędziowie Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka Sędzia WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz (spr.) Protokolant ref. staż. Katarzyna Skurzyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lipca 2013 r. sprawy ze skargi R. S.A. z siedzibą w [...] na bezczynność Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w przedmiocie zwrotu nadpłaty postanawia: 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić skarżącej R. S.A. z siedzibą w [...] kwotę 100 (słownie: sto) złotych, uiszczoną tytułem wpisu od skargi.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] listopada 2012 r. (data wpływu do KRRiT - [...] listopada

2012 r.) R. S.A. z siedzibą w [...] (dalej nazywana też: wnioskodawczyni, Spółka, skarżąca) wezwała Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (w skrócie: Przewodniczący KRRiT) do zapłaty kwoty 9.966 zł z odsetkami, stanowiącą różnicę między opłatą w kwocie 10.048 zł a opłatą skarbową w kwocie 82 zł. Kwota opłaty - 10.048 zł została ustalona w decyzji z dnia [...] września 2010 r. Nr [...] zmieniającej koncesję Nr [...] z dnia [...] czerwca 2002 r. udzielającą zezwolenia na rozpowszechnianie programu radiowego "R.". Natomiast prawidłowa opłata w kwocie 82 zł była skutkiem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 19 lipca 2011 r. w sprawie P 9/09, w którym stwierdzono, że art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2011 r. Nr 43, poz. 226, Nr 85, poz. 459 i Nr 112, poz. 654) - jest niezgodny z art. 217 i art. 92 ust. 1 Konstytucji RP, a rozporządzenie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 4 lutego 2000 r. w sprawie opłat za udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych (Dz. U. Nr 12, poz. 153 i Nr 90, poz. 1007 oraz z 2002 r. Nr 58, poz. 541 i z 2007 r. Nr 124, poz. 870) - jest niezgodne z art. 92 ust. 1 Konstytucji RP. Nadto, Trybunał orzekł, że ww. przepisy tracą moc obowiązywania z upływem dwunastu miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w dzienniku Ustaw RP. Skarżąca wskazała, że wyrok ten został opublikowany w dniu 3 sierpnia 2011 r. w Dz. U. z 2011 r. Nr 160, poz. 963. Zatem niekonstytucyjne przepisy utraciły moc z dniem 3 sierpnia 2012 r. Spółka w dniu [...] września 2012 r. złożyła wniosek o wznowienie postępowania co do omawianej decyzji z dnia [...] września 2010 r. w części dotyczącej opłaty, o uchylenie w tym zakresie tej decyzji i wydanie decyzji co do istoty sprawy ustalającej wysokość opłaty za dokonanie zmiany koncesji na 82 zł oraz o wstrzymanie wykonania decyzji zmieniającej z [...] września 2010 r. Uznała bowiem, że co do wniosku z dnia [...] września 2012 r. zastosowanie znajduje art. 11 ust. 9 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.), dalej: "u.s.d.g.", stanowiący, że jeżeli organ nie rozpatrzy w terminie wniosku, uznaje się, że wydał rozstrzygnięcie zgodnie z żądaniem przedsiębiorcy. W tej sytuacji skarżąca przyjęła, że Przewodniczący KRRiT wydał rozstrzygnięcie zgodnie z jej wnioskiem z dnia [...] września 2012 r. Nastąpić to miało w dniu [...] listopada 2012 r. Zatem opłata za zmianę koncesji została określona na kwotę 82 zł i powstała tym samym nadpłata w kwocie 9.966 zł, mając na uwadze art. 74, 78 § 1 oraz § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.).