Wyrok WSA w Lublinie z dnia 16 lipca 2013 r., sygn. II SA/Lu 395/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Dudek, Sędziowie Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz (sprawozdawca) Sędzia NSA Krystyna Sidor, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Beata Basak, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 lipca 2013 r. sprawy ze skargi T. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie specjalnego zasiłku celowego I. oddala skargę; II. przyznaje adwokatowi A. S. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w tym 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) należnego podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] decyzją z dnia 26 marca 2013 r., nr [...], po rozpoznaniu odwołania T. W., od decyzji z dnia 31 stycznia 2013 r., nr [...], wydanej z upoważnienia Wójta Gminy [...] przez Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w [...], odmawiającej przyznania specjalnego zasiłku celowego z przeznaczeniem na zakup grzejnika centralnego ogrzewania - utrzymało w mocy tę decyzję.

Decyzja ta zapadła w następujących okolicznościach sprawy.

W dniu 31 stycznia 2012 r. T. W. złożyła do Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] wniosek (datowany na 1 lutego 2012 r.) o przyznanie świadczenia na zakup grzejnika centralnego ogrzewania.

Decyzją z dnia 20 lutego 2012 r., nr [...], Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w [...], działając z upoważnienia Wójta Gminy [...], odmówił przyznania wnioskodawczyni specjalnego zasiłku celowego z przeznaczeniem na zakup grzejnika centralnego ogrzewania. Organ wyjaśnił, że dochód strony w styczniu 2012 r. wyniósł zaś 634,64 zł (z czego kwota 182,04 zł podlegała potrąceniu na poczet zaległości komorniczych) i przekroczył kryterium dochodowe określone w ustawie o pomocy społecznej. W związku z tym organ pierwszej instancji rozpoznawał wniosek na podstawie art. 41 pkt 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. W ocenie organu sytuacja życiowa wnioskodawczyni nie stanowi szczególnie uzasadnionego przypadku dającego podstawy do przyznania specjalnego zasiłku celowego, o którym mowa w tym przepisie. Strona dysponuje bowiem własnym, stałym dochodem, a poniesione przez nią wydatki na zakup lekarstw, udokumentowane załączonymi do pism z dnia 6 grudnia 2011 r. oraz z dnia 20 stycznia 2012 r. fakturami na kwoty 58,02 zł i 59,69 zł, nie obciążały jej budżetu w znacznym stopniu. Ponadto wnioskodawczyni od wielu lat jest objęta pomocą ze środków Ośrodka Pomocy Społecznej w [...]. W 2010 r. udzielono jej pomocy w łącznej wysokości 5 306,00 zł, w tym specjalnych zasiłków celowych w kwocie 1250 zł. W 2011 r. wartość przyznanej stronie pomocy wyniosła 6 910,50 zł, zaś łączna wysokość świadczeń przyznanych T. W. w okresie do 20 lutego 2012 r. wyniosła 550 zł.