Wyrok WSA w Krakowie z dnia 31 lipca 2013 r., sygn. II SA/Kr 780/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosław Bator (spr) po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi J.K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 7 maja 2013 r. nr [....] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich oddala skargę

Uzasadnienie

Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia 5 kwietnia 2013 r. nr [...] działając na podstawie art. 2 pkt 3 (1) oraz art. 22 § 1 ustawy o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (dalej powoływana jako ustawa o kombatantach) odmówił J.K. przyznania uprawnień kombatanckich. W uzasadnieniu organ wskazał, że zainteresowany złożył wniosek o przyznanie uprawnień kombatanckich z tytułu dawania schronienia osobom narodowości żydowskiej lub innym osobom, za których ukrywanie w latach 1939-1945, ze względu na ich narodowość lub działalność na rzecz suwerenności i niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej - groziła kara śmierci. W czasie przesłuchania zainteresowany pod rygorem odpowiedzialności karnej zeznał, że decyzję o udzieleniu schronienia panu P. podjął jego ojciec. Według niego w 1944 roku siedziba lokalnego oddziału Armii Krajowej mieściła się w jego domu. Organ uznał, że uczestnictwo samego zainteresowanego, urodzonego w grudniu 1937 roku, w podjęciu decyzji o udzieleniu pomocy i schronienia był niewielki. O kwestii ochrony wyżej wymienionych osób decydowali jego rodzice, głownie ojciec. Ponadto organ stwierdził, że skoro w chwili zakończenia II wojny światowej zainteresowany nie miał skończonego 8 roku życia, to trudno przypuszczać, że sam był osobą decydującą o udzieleniu pomocy osobom działającym w konspiracji.