Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 20 czerwca 2013 r., sygn. III SA/Wr 218/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Józef Kremis (sprawozdawca) Sędziowie: Sędzia WSA Maciej Guziński Sędzia WSA Marcin Miemiec Protokolant: Renata Pawlak po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 20 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi A sp. z o.o. w K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy dokonania zmiany decyzji ostatecznej w zakresie lokalizacji jednego punktu gier oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] stycznia 2013 r. Dyrektor Izby Celnej we W. - po rozpatrzeniu odwołania "A" sp. z o.o., z siedzibą w K., od decyzji tegoż organu z dnia [...] listopada 2012 r. (nr [...]) odmawiającej spółce zmiany zezwolenia Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] lutego 2008 r. (nr [...]) w zakresie zmiany lokalizacji jednego punktu gier - utrzymał w mocy pierwszoinstancyjne rozstrzygnięcie, powołując się na art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.).

We wniosku spółka powołała się na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Luksemburgu z dnia 19 lipca 2012 r. (C-213/11, C-214/11, C-217/11), który zdaniem strony wyeliminował z obrotu art. 135 ust. 2 ("w wyniku zmiany zezwolenia nie może nastąpić zmiana miejsc urządzania gry, z wyjątkiem zmniejszenia liczby punktów gry na automatach o niskich wygranych") ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.).

W odwołaniu od decyzji pierwszoinstancyjnej spółka zarzuciła organowi naruszenie prawa materialnego:

1) art. 51 ust. 1 i 2 pkt 1 lit. a) w zw. z art. 135 ust. 1 ustawy o grach hazardowych - przez błędne niezastosowanie tych przepisów;

2) art. 1 pkt 4 w zw. z art. 1 pkt 11 oraz w zw. z art. 8 ust. 1 dyrektywy nr 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. Urz. UE L 204 z dnia 21 lipca 1998 r., s. 37, ze zm.) - przez błędne zastosowanie art. 135 ust. 2 ustawy o grach hazardowych, nieobowiązującego w związku z brakiem notyfikacji tego przepisu technicznego, co potwierdzają uwagi Komisji Europejskiej z 5 września 2011 r. i wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r.