Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 czerwca 2013 r., sygn. IV SA/Wa 302/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska (spr.), Sędziowie sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj, sędzia WSA Łukasz Krzycki, Protokolant sekr. sąd. Julia Durka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi V. E. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy 1. oddala skargę, 2. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokat Z.W. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych oraz kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

V.E., obywatel G., deklarujący narodowość [...], w dniu [...] czerwca 2012 r. złożył wniosek o nadanie statusu uchodźcy.

Składając wniosek powołał się na fakt, iż prześladowany jest przez członków rodziny albowiem ożenił się z kobietą która była już zamężna. Z tego powodu jest poniżany przez członków rodziny, a dzieci mają problemy psychiczne.

W trakcie wywiadu statusowego pan V.E. zeznał, że w latach [...] pracował w Ministerstwie [...] w [...] jako sądowy wykonawca, do którego obowiązków należało ściąganie sądowych nakazów zapłaty np. grzywien. W przypadku, kiedy dłużnik nie miał pieniędzy na zapłacenie grzywny zabierano mu mienie ruchome. Według wnioskodawcy, ponieważ podczas egzekucji długów sądowych spotykał się niekiedy z tragiczną sytuacją materialną wielu ludzi, od których musiał także zabierać mienie ruchome, uważał działania biura za zbyt rygorystyczne i niesprawiedliwe. Zgłaszał o tym kierownictwu biura. Między innymi sugerował rozważenie możliwości darowania długu. Jednak jego uwagi pozostawały bez rozpatrzenia. We wrześniu 2011 r. w zwolniono go z pracy, wykorzystując fakt, że nie zdał wprowadzonego w międzyczasie egzaminu dla wykonawców sądowych. Potem kilka razy uczestniczył w mitingach antyrządowych - partii [...]. Wkrótce dowiedział się, że w biurze sprawdzane są sprawy, które prowadził. W tej sytuacji poczuł się zagrożony. Podejrzewał, że władze poszukują argumentów, aby go aresztować i oskarżyć o nadużycia.