Wyrok WSA w Kielcach z dnia 13 czerwca 2013 r., sygn. II SA/Ke 273/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Jacek Kuza, Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Monika Zielińska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 czerwca 2013 roku sprawy ze skargi Prezydenta Miasta na postanowienie Wojewody z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] znak: [...] Wojewoda stwierdził niedopuszczalność odwołania Prezydenta Miasta, działającego przez pełnomocnika, od decyzji Prezydenta Miasta z dnia [...] orzekającej o ustaleniu odszkodowania na rzecz M. O. za przejęcie z mocy prawa na rzecz Miasta na prawach powiatu - prawa własności nieruchomości położonej w [...]oznaczonej w ewidencji gruntów Miasta jako działki: [...] , przeznaczonej na realizację inwestycji drogowej pn. [...].

W uzasadnieniu tego postanowienia organ odwoławczy podał, że prawomocnym wyrokiem z dnia 7.11.2012 r. sygn. akt. II SA/Ke 693/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach uchylił decyzję Wojewody z dnia [...], orzekającą o ustaleniu odszkodowania na rzecz M. O. za przejęcie z mocy prawa na rzecz Miasta [...] - prawa własności nieruchomości położonej w [...] pn. [...]. W uzasadnieniu tego wyroku Sąd wskazał m.in., że "Miejski Zarząd Dróg jest jednostką organizacyjną wykonującą zadania Prezydenta Miasta, będącego zarządcą wszystkich dróg publicznych na obszarze [...], z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych. Wywodzi zatem wszystkie swoje kompetencje od Prezydenta Miasta, nie posiadając odrębnych, samodzielnych uprawnień. Powołanie Miejskiego Zarządu Dróg w trybie art. 21 ust.1 ustawy o drogach publicznych nie zmienia jednak faktu, że zarządcą dróg na terenie miasta nadal pozostaje Prezydent Miasta (...).Organ administracji publicznej, który wydał w sprawie decyzję nie jest i nie może być w tej samej sprawie stroną postępowania administracyjnego, gdyż zgodnie z regułą "ne quis iudex in propria causa" role strony i sędziego w konkretnym postępowaniu są niepołączalne. Odnosząc się do treści art. 28 kpa zauważyć należy, że przepis ten status strony wiąże z własnym interesem prawnym w toczącym się postępowaniu. Tymczasem organ powołany z mocy prawa do wydawania decyzji administracyjnej ma obowiązek wydania decyzji zgodnej z prawem, a w jego roli z istoty rzeczy nie ma miejsca na własny interes prawny lub obowiązek, także wówczas gdy w rzeczywistości decyzja dotyka jego praw lub obowiązków. Taka pozycja organu zapobiega równoczesnemu występowaniu w charakterze strony kierującej się własnym interesem i zabiegającej o uzyskanie korzystnej dla siebie decyzji. W konsekwencji organowi, który wydał decyzję w sprawie nie mogą przysługiwać żadne uprawnienia strony, bo korzysta on z uprawnień władczych, opatrzonych sankcją przymusu państwowego".