Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 4 czerwca 2013 r., sygn. I SA/Gl 1368/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Madej, Sędziowie WSA Wojciech Organiściak (spr.), Bożena Suleja, Protokolant Paulina Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi Z. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w K., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia

29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2012 r., poz. 749, zwana dalej "O.p.") oraz przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz.176 z późn. zm., zwana dalej "u.p.d.f."), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego

w K. z dnia [...] nr [...], określającą Z. W. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c u.p.d.f. za

2005 r. w kwocie [...] zł.

W uzasadnieniu decyzji Dyrektor Izby Skarbowej w K. w pierwszej kolejności wskazał, że od decyzji organu pierwszej instancji podatnik, reprezentowany przez pełnomocnika, będącego doradcą podatkowym, złożył odwołanie, w którym zarzucił naruszenie przepisów O.p., tj. art. 121 § 1, art. 122, art. 180 § 1, art. 187 § 1 i art. 210 § 4.

Następnie organ przedstawił uzasadnienie odwołania. W tych ramach odnotował, że w ocenie pełnomocnika strony organ podatkowy pierwszej instancji nie uwzględnił wyjaśnień i dokumentów składanych przez stronę, które były konieczne do pełnego i wszechstronnego wyjaśnienia stanu faktycznego. Nadto organ nie dokonał z należytą starannością własnych ustaleń, opierając rozstrzygnięcie na ustaleniach dokonanych przez inny organ podatkowy, tj. Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w K. , wszelkie zaś wątpliwości pojawiające się w toku postępowania interpretował na niekorzyść podatnika. Pełnomocnik strony zarzucił organowi pierwszej instancji nieprzeprowadzenie skutecznie dowodu