Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 26 czerwca 2013 r., sygn. II SA/Gd 153/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Sędziowie: Sędzia WSA Janina Guść Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski (spr.) Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Marta Sankiewicz po rozpoznaniu w Gdańsku na rozprawie w dniu 26 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego w Gdańsku na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 14 stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie nieważności decyzji w sprawie zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 10 września 2012 r. nr [...]

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 10 września 2012 r., wydaną na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu sprzeciwu Prokuratora Prokuratury Okręgowej, odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta z dnia 23 czerwca 1989 r., nr [...] dotyczącej zatwierdzenia podziału nieruchomości gruntowej w G. przy Al. H. [...], działki nr [...] na działki nr [...] (obecnie nr [...]) i nr [...].

W uzasadnieniu decyzji Kolegium podniosło, że podstawę prawną wydania kwestionowanej decyzji były art. 12 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (tekst jednolity Dz.U. z 1989 r. nr 14, poz. 74 ze zm.). Zastosowanie miały także przepisy §§ 13-16 i 19 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu ustalania granic gruntów przeznaczonych pod skoncentrowane budownictwo jednorodzinne, rozgraniczania i podziału nieruchomości (tekst jednolity Dz.U. nr 14, poz. 77).

Organ wyjaśnił, że podział dokonany kwestionowaną decyzją polegał na wydzieleniu z działki nr [...] nowej działki nr [...] w taki sposób, że granice nowej działki przebiegały po obrysie segmentu budynku wielorodzinnego, w tym wzdłuż ściany dzielącej segment o nr [...] od przylegającego do niego segmentu tego samego budynku o nr [...]. Ściana ta nie przylega w pionie tylko przez kondygnację piwniczną. Z akt nadesłanych na żądanie Kolegium nie wynika, jakiego rodzaju jest ww. ściana (działowa, czy też nośna). Akta nie zawierają protokołu granicznego z dnia 19 kwietnia 1989 r. Zdaniem Kolegium, to jakiego rodzaju ściana oddziela segmenty, nie ma wpływu na rozstrzygnięcie. Żaden przepis prawa administracyjnego, jak również Kodeksu cywilnego, obowiązujących w dniu wydania kwestionowanej decyzji, nie nakazywał przeprowadzenia podziału nieruchomości zabudowanej w taki sposób, że granice projektowanych do wydzieleni działek gruntu powinny przebiegać wzdłuż pionowych płaszczyzn, które tworzone są przez ściany nośne albo ściany oddzielenia przeciwpożarowego usytuowane na całej wysokości budynku od fundamentów do przekrycia dachu. Pierwszą regulacją, która nakazywała przeprowadzenia podziału w taki sposób był dopiero § 3 ust. 3 pkt 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 lutego 1998 r. w sprawie trybu dokonywania podziałów nieruchomości oraz sposobu sporządzania i rodzajów dokumentów wymaganych w tym postępowaniu (Dz.U. nr 25, poz. 130).