Wyrok WSA w Opolu z dnia 7 maja 2013 r., sygn. II SA/Op 43/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Janowska Sędziowie Sędzia WSA Teresa Cisyk Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik - spr. Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 maja 2013 r. sprawy ze skargi K. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 23 października 2012 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zwrotu części opłaty za kartę pojazdu 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą decyzję Prezydenta Miasta Opola z dnia 13 lipca 2012 r., nr [...], 2) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

Przedmiot postępowania sądowoadministracyjnego stanowi skarga K. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 23 października 2012 r., nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Prezydenta Miasta Opola z dnia 13 lipca 2012 r. o umorzeniu w całości postępowania

w sprawie zwrotu nadpłaty za kartę pojazdu w kwocie 425 zł dla samochodu marki [...] o nr rejestracyjnym [...].

Wniesienie skargi poprzedziło postępowanie o następującym przebiegu:

Pismem datowanym na dzień 30 maja 2012 r. K. N. wystąpił do Prezydenta Miasta Opola z żądaniem zwrotu kwoty 425 zł wraz z ustawowymi odsetkami pobranej tytułem opłaty za wydanie karty pojazdu m.in. dla samochodu marki [...] o nr rejestracyjnym [...], uiszczonej na podstawie § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. nr 137, poz. 1310 ze zm.). W uzasadnieniu wyjaśnił, że nadpłata uiszczonej opłaty za kartę pojazdu wynosi 425 zł. W przedmiocie zwrotu tej nadpłaty przed Sądem Rejonowym w Opolu zapadły już niekorzystne dla Gminy Opole nakazy zapłaty, w których podzielony został pogląd skarżącego, że w zakresie żądania zwrotu nienależenie pobranej części opłaty z tytułu wydania karty pojazdu dopuszczalna jest droga sądowa i stąd też stanowisko organu o bezzasadności żądania jest chybione.