Wyrok WSA w Lublinie z dnia 10 maja 2013 r., sygn. I SA/Lu 216/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Małysz, Sędziowie WSA Krystyna Czajecka-Szpringer (sprawozdawca),, NSA Anna Kwiatek, Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Kożuch, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 maja 2013 r. sprawy ze skargi B. Sp. z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2009 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania A, utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z [...] określającą zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za grudzień 2009 r.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji oraz akt sprawy wynika, że spółka A w dniu [...] kwietnia 2011 r. złożyła korektę deklaracji w podatku VAT za grudzień 2009 r., w której wykazała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc w kwocie 40.923 zł.

Kontrola podatkowa i postępowanie podatkowe wykazało, że spółka zawyżyła podatek naliczony za grudzień 2009 r. poprzez zaewidencjonowanie w rejestrze zakupu i rozliczenie w tym miesiącu, a nie w miesiącu, w którym upływał termin płatności faktur VAT za usługi telekomunikacyjne oraz energię elektryczną wystawionych w grudniu 2009 r., z terminem płatności w styczniu 2010 r., czym naruszyła dyspozycję art. 86 ust. 10 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (w skrócie VAT). Organ ustalił, że w ten sam sposób spółka zaewidencjonowała i rozliczyła faktury za media wystawione w listopadzie z terminem płatności w grudniu 2009 r. W konsekwencji organ ustalił, że spółka w grudniu 2009 r. zawyżyła podatek naliczony o kwotę VAT 328,16 zł, wartość netto 2.669,03 zł.

Organ podatkowy stwierdził również nieprawidłowości w zakresie podatku należnego poprzez błędne określenie przez spółkę momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usług wynajmu pomieszczeń magazynowych na rzecz C i B oraz refakturowania energii elektrycznej na rzecz spółki C, czym spółka naruszyła art. 19 ust.13 pkt 4 ustawy VAT.