Wyrok WSA w Lublinie z dnia 17 maja 2013 r., sygn. I SA/Lu 206/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz (sprawozdawca), Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz,, NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Protokolant Asystent sędziego Anna Gilowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 maja 2013 r. sprawy ze skargi B. spółki z ograniczoną odpowiedzialności na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty 2009 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej w L., po rozpatrzeniu odwołania A spółki z o.o. z/s w R. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. z dnia [...]., nr [...] określającej za miesiąc luty 2009 r. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług w wysokości 624,00 zł - utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

Podstawą wydania decyzji były zgromadzone w trakcie kontroli podatkowej oraz postępowania podatkowego dowody, z których wynikało, że skarżąca spółka w miesiącu lutym 2009 r. naruszyła przepisy: art. 19 ust. 13 pkt 4, art. 86 ust. 10 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. nr 177, poz. 1054 z późn. zm., zwanej dalej: "ustawą o VAT").

W odwołaniu od decyzji organu I instancji zarzuciła naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 87 ust. 1 ustawy o VAT w zw. z art. 72 § 1 pkt 1 i art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej przez nieuznanie korekty deklaracji VAT w zakresie podatku należnego, wobec pobrania tegoż podatku po raz kolejny w toku postępowania egzekucyjnego od jej kontrahenta. W jego rozpoznaniu, Dyrektor Izby Skarbowej w L. podał na wstępie, że skarżąca spółka w 2009 r. wynajmowała firmie B spółce z o.o. z/s w R. pomieszczenia magazynowe na podstawie umowy wynajmu pomieszczeń oraz przyległego do nich placu będących wcześniej własnością C z siedzibą w R. Przedmiotowa umowa wynajmu została zawarta w dniu 1 października 1996 r. pomiędzy B a C S.A. Zgodnie z aktem notarialnym Repertorium A Nr [...] z dnia 18 grudnia 2003 r. C S.A. sprzedała spółce z o.o. "D" z siedzibą w C., a z chwilą wpisu do rejestru przedsiębiorców - A prawo wieczystego użytkowania działek nr [...], [...] i [...] o łącznym obszarze 42.8533 ha położonych w R. wraz z własnością budynków i innych urządzeń znajdujących na tych działkach. Zgodnie z § 7 umowy wynajmu z dnia 1 października 1996 r., najemca miał płacić wynajmującemu czynsz dzierżawny w wysokości równej kwocie podatku od nieruchomości i gruntu jaki w danej chwili płaciłby wynajmujący plus 25% narzutu. Ponadto z § 8 tej umowy wynikało, że stawki czynszu miały być co rocznie od dnia 1 stycznia waloryzowane wskaźnikiem inflacji za rok ubiegły i zatwierdzane przez strony stosownym aneksem, a stosownie do § 13 - wszelkie zmiany umowy wymagały formy pisemnej pod rygorem nieważności. Skarżąca spółka z tytułu świadczonej usługi wynajmu pomieszczeń magazynowych za miesiąc luty 2009 r. wystawiła dla firmy B w dniu 27 lutego 2009 r. fakturę sprzedaży VAT nr [...] o wartości netto 7.500,00 zł i podatku VAT 1.650,00 zł (wartość brutto 9.150,00 zł), a następnie ujęła ją w rejestrze sprzedaży za ten miesiąc i w tym też miesiącu rozliczyła wynikający z niej podatek należny. Ustalono również, że strona z tytułu świadczonej usługi wynajmu pomieszczeń magazynowych za miesiąc styczeń 2009 r. r. wystawiła dla firmy B w dniu 30 stycznia 2009 r. fakturę sprzedaży VAT nr [...] o wartości netto 7.500,00 zł i podatku VAT 1.650,00 zł (wartość brutto 9.150,00 zł), a następnie ujęła ją również w rejestrze sprzedaży za ten miesiąc i w tym też miesiącu rozliczyła wynikający z niej podatek należny. W trakcie czynności sprawdzających przeprowadzonych w dniu 14 listopada 2012 r. w firmie B dotyczących prawidłowości i rzetelności transakcji dostawy towarów/usług dokonanej w 2008 r. i 2009 r. przez A ustalono w oparciu o przedłożone dokumenty źródłowe, że B nie dokonała zapłaty należności wynikających z w/w faktur VAT nr [...] i nr [...], jak również nie pomniejszyła podatku należnego o podatek naliczony z nich wynikający. Ponadto na ich kopiach uczyniła adnotację o treści: "Kwituję odbiór faktury, lecz nie uznaję zobowiązania z niej wynikającego".