Wyrok WSA w Lublinie z dnia 23 maja 2013 r., sygn. I SA/Lu 296/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Achrymowicz, Sędziowie WSA Małgorzata Fita (sprawozdawca), NSA Anna Kwiatek, Protokolant Asystent sędziego Karolina Orłowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 maja 2013 r. sprawy ze skargi M. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r. - oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Lu 296/12

UZASADNIENIE

Decyzja z dnia [...] wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalek - O.p.), Dyrektor Izby Skarbowej (dalej - DIS) po rozpatrzeniu odwołania M. W. (dalej strona, skarżący) od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. (dalej - DUKS) z dnia [...] w sprawie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. w wysokości 26.790 zł, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu podał, że powodem wydania decyzji przez DUKS były ustalenia postępowania podatkowego dotyczącego prawidłowości rozliczenia się strony z budżetem państwa w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2009.

Od wydanej decyzji pełnomocnik strony złożył odwołanie, w którym wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania w sprawie, bądź uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2010 r., Nr 51, poz. 307 ze zm., dalej - u.p.d.o.f), ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez niewłaściwe jego zastosowanie i błędne uznanie, że strona nie wykazała uzyskanego dochodu z tytułu usług ogrodniczych, art. 23 § 5 O.p. poprzez nieprawidłowe oszacowanie podstawy opodatkowania, art. 122 i art. 187 § 1 O.p. poprzez zaniechanie podjęcia wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy w postępowaniu podatkowym, art. 180 w zw. z art. 191 O.p. poprzez oparcie rozstrzygnięcia na wątpliwym domniemaniu faktycznym, które było podstawą określenia zobowiązania podatkowego, art. 191 O.p. poprzez dowolną ocenę zgromadzonego materiału dowodowego oraz niedokładne wyjaśnienie stanu faktycznego, w tym nieprzyznanie przymiotu prawdziwości zeznaniom strony, mimo iż znajdują one potwierdzenie w dokumentach, art. 193 O.p. i art. 210 1 § pkt 4 O.p. poprzez brak spójności między uzasadnieniem faktycznym i prawnym decyzji.