Wyrok WSA w Krakowie z dnia 14 maja 2013 r., sygn. III SA/Kr 1148/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Kutzner Sędziowie WSA Bożenna Blitek (spr.) SO del. Janusz Bociąga Protokolant Monika Wójcik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 maja 2013 r. sprawy ze skargi M. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 25 czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w formie gorącego posiłku skargę oddala

Uzasadnienie

Pismem z dnia 19 grudnia 2011 r. M. N. zwrócił się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej "o dofinansowanie do kosztów obiadów w stołówce pracowniczej Uniwersytetu w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2012 r." na uzasadnienie podał, że chce korzystać z pracowniczej stołówki uniwersyteckiej, z której korzysta od 1974 r., położonej blisko od jego miejsca zamieszkania i w której są dobre obiady. Jednocześnie zaznaczył, że - jego zdaniem - bezprawnym jest doliczanie do jego dochodu równowartości pieniężnej świadczenia, które otrzymuje z Uniwersytetu w postaci gorącego posiłku.

Decyzją z dnia [...] 2012 r. Nr [...] Prezydent Miasta odmówił przyznania M. N. świadczenia w formie gorącego posiłku. Organ I instancji ustalił, że M. N. prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, a źródłem jego dochodu w miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku, tj. w listopadzie 2011 r. była renta z ZUS w wysokości 818,74 zł, dodatek mieszkaniowy w wysokości 25,75 zł oraz comiesięczne dofinansowanie do obiadów z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych w stołówce pracowniczej Uniwersytetu w okresie od 01.09.2011 r. do 31.12.2011 r., które w listopadzie wyniosło 211,25 zł. Prezydent Miasta podał, że zgodnie z art. 8 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej, do dochodu ustalonego zgodnie z art. 8 ust. 3 tej ustawy nie wlicza się jednorazowego pieniężnego świadczenia socjalnego, zasiłku celowego, pomocy materialnej mającej charakter socjalny albo motywacyjny, przyznawanej na podstawie przepisów o systemie oświaty oraz wartości świadczenia w naturze. Organ I instancji uznał zatem, że nie ma podstawy do wyłączenia z dochodu M. N. dofinansowania do obiadów z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Zdaniem organu nie jest to bowiem świadczenie w naturze w rozumieniu art. 8 ust. 4 pkt 4 ustawy o pomocy społecznej, gdyż co miesiąc stosowna kwota jest przekazywana na konto stołówki i w listopadzie wyniosła ona 211,25 zł. Organ I instancji stwierdził, że kwota ta nie została wprawdzie wypłacona do rąk wnioskodawcy, jednak nie zmienia to faktu, że nie można w tym przypadku mówić o formie rzeczowej ponieważ Uniwersytetu dokonał opłat za obiady w stołówce, do których płacenia M. N. był zobowiązany. Zdaniem Prezydenta Miasta, przyznanego dofinansowania do obiadów z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nie można uznać też za jednorazowe pieniężne świadczenie socjalne w rozumieniu art. 8 ust. 4 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej. Organ I instancji zaznaczył przy tym, że przepisy tej ustawy nie wskazują co należy rozumieć pod pojęciem jednorazowego pieniężnego świadczenia socjalnego, ale w doktrynie i orzecznictwie ugruntowany jest pogląd, że świadczeniem tego rodzaju jest: zasiłek celowy wymieniony w art. 36 pkt 1 lit. c oraz w art. 39 ustawy o pomocy społecznej; zapomogi i pożyczki przyznawane w szczególności przez państwowe lub inne fundusze celowe, zakładowe fundusze świadczeń socjalnych, Grodzki Urząd Pracy, organizacje pozarządowe, fundacje związki zawodowe, kościoły i związki wyznaniowe; dodatki do zasiłku rodzinnego z tytułu urodzenia dziecka oraz z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego. Prezydent Miasta stwierdził, że przyznane M. N. dofinansowanie do obiadów z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych miało charakter okresowy a nie jednorazowy. Mając powyższe na uwadze organ I instancji podał, że stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej, za dochód uważa się sumę miesięcznych przychodów z miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku (lub w przypadku utraty dochodu z miesiąca, w którym wniosek został złożony), bez względu na tytuł i źródło ich uzyskania. W ocenie Prezydenta Miasta, dofinansowanie do obiadów opłacane przez Uniwersytet na rzecz M. N. należy uznać za świadczenie pieniężne i przyjąć, że przychód ten stanowi z punktu widzenia ustawy o pomocy społecznej dochód podlegający wliczeniu do dochodu. Tym samym organ I instancji uznał, że łączny dochód M. N. w listopadzie 2011 r. wyniósł 1055,74 zł i tym samym przekracza 200% kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, tj. kwotę 954,00 zł. Prezydent Miasta podał też, że zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej kryterium dochodowe dla osoby samotnie gospodarującej wynosi 477 zł, że w myśl art. 48 ust. 1 tej ustawy osoba lub rodzina ma prawo do schronienia, posiłku i niezbędnego ubrania, jeżeli jest tego pozbawiona, a zgodnie z ust. 4 tego przepisu pomoc doraźna albo okresowa w postaci jednego gorącego posiłku dziennie przysługuje osobie, która własnym staraniem nie może go sobie zapewnić. Rozważając zasadność przyznania M. N. dofinansowania do gorącego posiłku Prezydent Miasta powołał się na treść § 1 uchwały Rady Miasta z dnia [...] 2006 r. Nr [...] w sprawie zasad ponoszenia odpłatności za świadczenia w postaci posiłków, zgodnie z którym pomoc w formie posiłku może zostać przyznana osobom, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o ustanowieniu programu wieloletniego "Pomoc państwa w zakresie dożywiania", których dochód lub dochód na osobę w rodzinie przekracza 150%, a jednocześnie nie przekracza 200% kryterium dochodowego, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o pomocy społecznej.