Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 8 maja 2013 r., sygn. II SA/Bd 173/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak(spr.) Sędziowie Sędzia WSA Wojciech Jarzembski Sędzia WSA Anna Klotz Protokolant Maciej Hoffman po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 8 maja 2013 r. sprawy ze skargi M. M. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na roboty budowlane 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, 3. zasądza od Wojewody [...] na rzecz skarżącego kwotę [...] zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Starosta I. decyzją z dnia [...], nr [....] zatwierdził projekt budowlany i udzielił M. M. prowadzącemu Przedsiębiorstwo P. w J. pozwolenia na roboty budowlane dla inwestycji: ,,zmiana sposobu użytkowania budynków gospodarczych na pomieszczenia do recyklingu tworzyw sztucznych w J., gmina I., działka nr [...]". Decyzja ta została wydana po ponownym rozpoznaniu sprawy w związku z decyzją Wojewody K. z dnia [...], znak: [...].

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ podał, że zgodnie z art. 35 ust. 1 Prawa budowlanego sprawdził:

1. zgodność projektu budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a także wymaganiami ochrony środowiska, w szczególności określonymi w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w art. 71 ust. 1 ustawy z 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko;

2. zgodność projektu zagospodarowania działki lub terenu z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi;

3. kompletność projektu budowlanego i posiadanie wymaganych opinii, uzgodnień, pozwoleń i sprawdzeń oraz informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt. 1b, a także zaświadczenia, o którym mowa w art. 12 ust.7;