Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2013 r., sygn. VI SA/Wa 2248/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Urszula Wilk Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Królikowska-Przewłoka (spr.) Sędzia WSA Andrzej Wieczorek Protokolant ref. staż. Renata Lewandowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 kwietnia 2013 r. sprawy ze skargi S. z siedzibą w [...], Japonia na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia patentu na wynalazek 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz skarżącego S. z siedzibą w [...], Japonia kwotę 1600 (jeden tysiąc sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Urząd Patentowy RP działający w trybie postępowania spornego unieważnił udzielony na rzecz S. z siedzibą w T., Japonia, skarżącej w niniejszej sprawie, patent nr [...] pt. "Sposób i urządzenie kodujące obraz filmowy" w części dotyczącej sposobu objętego zastrzeżeniami patentowymi nr 1-9. Decyzja została podjęta w następującym stanie faktycznym i prawnym.

W dniu [...] grudnia 2010 r. do Urzędu Patentowego RP wpłynął wniosek D. Sp. z o.o. z siedzibą w L. o unieważnienie ww. patentu nr [...] na wynalazek pt.: "Sposób i urządzenie kodujące obraz filmowy" w części dotyczącej sposobu objętego zastrzeżeniami patentowymi nr 1-9.

W podstawie prawnej wniosku wskazano naruszenie art. 10 ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości stwierdzając, że:

- sposób według zastrzeżeń nr 1-9 nie jest rozwiązaniem o charakterze technicznym,

- sposób według zastrzeżeń nr 1-9 nie posiada poziomu wynalazczego, tj. nie spełnia warunku, aby nie wynikał w sposób oczywisty ze stanu techniki.

W uzasadnieniu do zarzutu braku charakteru technicznego wnioskodawca stwierdził, że sposób przetwarzania (kodowania) danych stanowiących obraz filmowy obejmuje jedynie kroki transformacyjno - obliczeniowe, takie jak np.: "kodowanie klatek obrazu", "formowanie serii klatek" czy "generowanie kodu początku", a sam obraz filmowy stanowi, zdaniem wnioskodawcy, jedynie twór niematerialny w postaci danych (informacji). Ponieważ, zdaniem wnioskodawcy, takie kroki algorytmu przetwarzania danych mogłyby być wykonywane w komputerze za pomocą odpowiednich instrukcji przetwarzania danych, jak również ręcznie na tzw. kartce papieru, sposób, według spornego patentu, jest jedynie abstrakcyjnym sposobem postępowania z danymi liczbowymi zgodnie z określonym algorytmem działania.