Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2013 r., sygn. III SA/Wa 551/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Protokolant referent stażysta Katarzyna Smaga, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2013 r. sprawy ze skargi T. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od grudnia 2005 r. do sierpnia 2006 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz T. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 17356 zł (słownie: siedemnaście tysięcy trzysta pięćdziesiąt sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Z przedłożonych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie akt sprawy wynikało, iż Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. decyzją z dnia [...] października 2011 r. określił T. Sp. z o.o. z siedzibą w W., (dalej: "Strona" lub "Skarżąca"), kwotę zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za grudzień 2005 r. oraz kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za miesiące od grudnia 2005 r. do sierpnia 2006 r. W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia organ pierwszej instancji stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.; dalej: "ustawa o VAT") uznał, iż koszty ubezpieczenia pojazdów oddanych w leasing lub najem należy włączyć do podstawy opodatkowania usługi leasingu (najmu) i zastosować jednolitą stawkę podatku, właściwą dla usługi zasadniczej (usługi leasingu/najmu). W uznaniu organu świadczone przez Stronę usługi ubezpieczeniowe stanowiły element kompleksowej usługi leasingu (tzw. świadczenie złożone), miały charakter usług pomocniczych do usługi leasingu. W związku z tym, odwołując się do stanowiska Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonego w uchwale 7 sędziów z dnia 8 listopada 2010 r., sygn. akt I FPS 3/10, organ pierwszej instancji stwierdził, że usługi ubezpieczenia winny podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki właściwej dla usług podstawowych, tj. 22%. Ponadto organ zwrócił uwagę na wyjaśnienia Strony zawarte w pismach z dnia 12 kwietnia 2011 r. oraz w piśmie z dnia 21 września 2011 r., w których zanegowała stanowisko zawarte ww. uchwale w związku ze skierowaniem przez NSA w dniu 7 kwietnia 2011 r. pytania prejudycjalnego do Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskie (dalej: "TSUE") w kwestii, czy w świetle przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L z 2006 r. nr 347 poz. 1 ze zm.) świadczenie przez leasingodawcę na rzecz leasingobiorcy usługi leasingu oraz usługi ubezpieczenia stanowi jedno świadczenie złożone, czy też są to świadczenia odrębne, oraz jeśli odrębne to czy usługa ubezpieczenia świadczona przez leasingodawcę na rzecz leasingobiorcy podlega zwolnieniu od VAT. Mając powyższe na uwadze, organ uznał, że do czasu wydania orzeczenia przez TSUE jedyne słuszne stanowisko w spornej kwestii jest to zaprezentowane w niniejszej decyzji zgodne z uchwałą NSA. Organ podatkowy ponadto podniósł, iż w wydanym na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.; dalej: "ustawa Ord. pod."), postanowieniu z dnia [...] sierpnia 2006 r. nr [...] Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W. stwierdził, pomimo braku takiego zapytania, że świadczenie usług ubezpieczenia pojazdów mechanicznych podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Zatem zastosowanie się przez Skarżącą do interpretacji nie może jej szkodzić. Mając na uwadze przepisy art. 14b § 1 i § 2 oraz art. 14c ustawy Ord. pod. (obowiązujące w okresie od 1 stycznia 2005 r. do 30 czerwca 2007r.), Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W. stwierdził, iż w sytuacji, gdy podatnik zastosował się do wydanej interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej zobowiązanie podatkowe bez zmiany bądź uchylenia postanowienia w sprawie interpretacji, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w postanowieniu. Ponadto organ na podstawie art. 14c ustawy Ord. pod. uznał, iż zastosowanie się podatnika do interpretacji nie może mu szkodzić czyli nie określa się ani nie ustala zobowiązania podatkowego począwszy od momentu otrzymania przez podatnika postanowienia zawierającego interpretację do momentu określonego w przepisie art. 14b § 5 w powiązaniu z § 6 i § 7 tego przepisu ww. ustawy, czyli od 18 sierpnia 2006 r., tj. w dniu otrzymania przez Spółkę postanowienia Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. z dnia [...] sierpnia 2006 r.