Wyrok WSA w Krakowie z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygn. III SA/Kr 1045/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Zawadzka Sędziowie NSA Krystyna Kutzner WSA Barbara Pasternak (spr.) Protokolant Honorata Kuźmicka-Wełna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2013 r. sprawy ze skargi M. C. na decyzję Wojewody z dnia 16 maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania skargę oddala

Uzasadnienie

Burmistrz B decyzją z dnia [...] 2012r. znak: [...], wydaną na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006r. nr 139, poz. 993 ze zm.) oraz art. 104 kpa, orzekł o wymeldowaniu M. C. z pobytu stałego z lokalu przy ul. S w B.

W uzasadnieniu organ l instancji wskazał, że w dniu 15 grudnia 2011 r. M. Ł. złożyła wniosek o wymeldowanie z pobytu stałego z lokalu przy ul. S w B byłego męża M. C. Burmistrz ustalił, że właścicielem przedmiotowego lokalu mieszkalnego jest M. Ł., co wynika z odpisu księgi wieczystej [...]. Organ l instancji przeanalizował zgromadzony materiał dowodowy i stwierdził, że M. C. opuścił przedmiotowy lokal mieszkalny, ponieważ Sąd Rejonowy, Wydział II Karny zobowiązał go do tego pod rygorem zarządzenia wykonania zawieszonej kary pozbawienia wolności orzeczonej prawomocnym wyrokiem z dnia 8 września 2011 r. M. C., wyprowadzając się, zabrał swoje rzeczy osobiste oraz inne ruchomości wymienione w protokole odbioru rzeczy z dnia 6 września 2011 r, tj. meble, sprzęt RTV - zgodnie z zawartą ugodą w Sądzie Rejonowym w dniu 20 kwietnia 2011 r. M. C. swoje sprawy życiowe skoncentrował w innych miejscach, gdzie zamieszkuje i pracuje. Organ ustalił też, że M. C. nie partycypuje w kosztach związanych z utrzymaniem przedmiotowego lokalu, jak również nie posiada do niego swobodnego dostępu. Dlatego w ocenie Burmistrza lokal przy ul. S w B jest dla M. C. wyłącznie miejscem zameldowania, a nie faktycznego pobytu, co potwierdzają wyjaśnienia stron oraz zeznania świadków. Wprawdzie M. C. przejawia zamiar powrotu do przedmiotowego lokalu, ale w ocenie organu l instancji jego powrót jest nierealny, bowiem właściciel lokalu, M. Ł., nie wyraża na to zgody. Burmistrz podkreślił, że sama chęć powrotu do lokalu nie wystarczy do utrzymania zameldowania pod wskazanym adresem. Skoro zaś M. C., opuszczając miejsce pobytu stałego, nie dokonał ciążącego na nim obowiązku wymeldowania się, spełniona została przesłanka do wymeldowania. Burmistrz wyjaśnił, że roszczenia majątkowe nie mają znaczenia przy rozpatrywaniu sprawy meldunkowej, a brak innego miejsca pobytu stałego nie stoi na przeszkodzie w wydaniu decyzji o wymeldowaniu z opuszczonego miejsca pobytu stałego.