Wyrok WSA w Krakowie z dnia 9 kwietnia 2013 r., sygn. I SA/Kr 158/13

|Sygn. akt I SA/Kr 158/13 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 9 kwietnia 2013 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Beata Cieloch, Sędzia: WSA Paweł Dąbek (spr.), Sędzia: WSA Bogusław Wolas, Protokolant: Aleksandra Osipowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2013 r., sprawy ze skargi D.K., na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 22 grudnia 2010 r. Nr [...], w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia i zwrotu nadpłaty podatku od spadków i darowizn I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie organu I instancji, II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącego koszty postępowania w kwocie 357 zł (trzysta pięćdziesiąt siedem złotych).

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem nr (...) z dnia 22 grudnia 2010r., Dyrektor Izby Skarbowej, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.; dalej: O.p.), utrzymał w mocy postanowienie nr (...), (...) oraz (...) Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego z dnia 27 września 2010 r. o odmowie wszczęcia postępowania w przedmiocie stwierdzenia i zwrotu nadpłaty w podatku od spadków i darowizn.

Powyższe rozstrzygnięcia zapadły w następujących okolicznościach. Pismem z dnia 26 lipca 2010 r. D. K. (dalej: skarżący), reprezentowany przez radcę prawnego (do wniosku dołączono uwierzytelniony odpis pełnomocnictwa z dnia 4 lutego 2010 r.), zwrócił się do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego o stwierdzenie w trybie art. 75 §1 O.p. nadpłaty w podatku od spadków i darowizn w wysokości 1.419,80 zł.

W uzasadnieniu wniosku skarżący podał, że w dniu 5 marca 2010 r. doręczono mu dwie decyzje ustalające podatek w wysokości po 33.297 zł z tytułu darowizn otrzymanych od rodziców skarżącego. W obu decyzjach wyznaczono termin płatności na 14 dni od dnia otrzymania decyzji. Od powyższych decyzji wniesiono odwołania, co zdaniem skarżącego, powodowało brak możliwości wykonania decyzji w świetle art. 239a O.p., a więc brak również możliwości potraktowania ustalonej kwoty zobowiązania podatkowego jako zaległości podatkowej i w konsekwencji naliczania odsetek. W dalszej części wniosku wskazano, że po utrzymaniu w mocy zaskarżonych decyzji przez Dyrektora Izby Skarbowej (decyzjami z dnia 9 czerwca 2010 r. doręczonymi skarżącemu w dniu 11 czerwca 2010 r.) kwota należnego podatku została zapłacona niezwłocznie, niezależnie od możliwości wniesienia skargi do sądu administracyjnego. Do wniosku dołączono kserokopię przelewu z dnia 15 czerwca 2010 r. Pomimo zapłacenia całej należności skarżący otrzymał upomnienie z dnia 5 lipca 2010 r. nr (...) wzywające do zapłaty kwoty 1.411 zł należności głównej wraz z kosztami upomnienia 8,80 zł, gdzie wskazano jako datę początkową liczenia odsetek dzień 20 marca 2010 r. Kwota ta zastała zapłacona w dniu 20 lipca 2010 r., co również wynikało z dołączonej kserokopii przelewu. W ocenie skarżącego, wpłacona kwota 1.419,80zł stanowiła nadpłatę, a organ w sposób nieuprawniony dokonał rozliczenia wpłat na poczet podatku naliczając jednocześnie odsetki za zwłokę, co spowodowało wyliczenia zaległości.