Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 16 kwietnia 2013 r., sygn. III SA/Gl 475/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Wujek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik, Sędzia WSA Mirosław Kupiec, Protokolant st. sekr. sad. Joanna Spadek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2013 r. przy udziale - sprawy ze skargi „A” Sp. z o.o. w K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w [...] na rzecz strony skarżącej kwotę [...] zł (słownie: [...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] . nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w K. utrzymał w mocy decyzje Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z [...]r. o następujących nr:

- [...] określającą Spółce "A" kwotę różnicy w podatku od towarów i usług za styczeń 2008r. w wysokości [...] zł stanowiącą nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy,

- [...] określającą kwotę różnicy w podatku od towarów i usług za czerwiec 2008r. w wysokości [...] zł stanowiącą nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy,

- [...] określającą zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za wrzesień 2008r. w wysokości [...] zł;

- [...] określającą zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za październik 2008r. w wysokości [...] zł;

- [...] określającą zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za listopad 2008r. w wysokości [...] zł.

W podstawie prawnej organ powołał art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm. - dalej jako O.p.), natomiast w uzasadnieniu wskazał na następujący stan faktyczny sprawy.

W wyniku przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji postępowania kontrolnego ustalono, że Spółka "A" w 2008r. prowadziła działalność leasingową polegającą na nabywaniu przedmiotów leasingu (pojazdów, maszyn, urządzeń) i oddawaniu ich na podstawie umów leasingowych w użytkowanie, pozostając jednocześnie przez cały okres leasingu właścicielem oddanych w leasing przedmiotów. Natomiast leasingobiorcy obowiązani byli do zapłaty rat leasingowych /miesięcznych/. Umowy leasingowe zawarte w 2008r. oprócz ogólnych zapisów dotyczących przedmiotu i wartości leasingu, określenia zakresu umowy i okresu użytkowania zawierały także zapisy dotyczące ubezpieczenia przedmiotów leasingu. Z ich treści wynikało, że leasingobiorca zobowiązany był podjąć wszelkie czynności faktyczne i prawne niezbędne do objęcia przedmiotu leasingu ochroną ubezpieczeniową w zakresie wskazanym przez finansującego, tj. Spółkę "A" oraz ponoszenia kosztów ubezpieczenia przedmiotu leasingu na podstawie wystawionych faktur. Do zawartych w 2008r. umów leasingu wystawiane bowiem były faktury dokumentujące sprzedaż usług ubezpieczenia przedmiotów leasingu (vide: załącznik nr 6 do protokołu kontroli z 02.03.2011r.). Zawierały one nazwę poszczególnych kontrahentów (leasingobiorców), nazwę usługi, numery umów leasingowych, na podstawie których dokonywano refakturowania oraz numery polis ubezpieczeniowych dotyczących leasingowanego przedmiotu oraz wartość usługi z VAT. Powyższe ewidencjonowane były w rejestrach sprzedaży za poszczególne miesiące 2008r. jako sprzedaż zwolniona. Natomiast w deklaracjach VAT-7 sprzedaż udokumentowana przedmiotowymi fakturami była wykazana jako świadczenie usług na terytorium kraju zwolniona od podatku. Tymczasem - jak ustalono w trakcie kontroli - czynności faktyczne związane m.in. z przygotowaniem oferty ubezpieczeniowej, wnioskiem o ubezpieczenie, wystawianiem polis, rozliczaniem szkód wykonywała firma "B" jako Agent ubezpieczeniowy "C" S.A. Zgodnie z zawartą w dniu 19.12.2007r. umową o świadczenie usług w zawieraniu umów ubezpieczeniowych, Agencja "B" zobowiązana była do kompleksowej obsługi ubezpieczeniowej (sporządzania wniosków o zawarcie umowy ubezpieczenia, zawierania i wznawiania umów ubezpieczenia, kompletowania dokumentacji dotyczącej likwidacji szkód) wskazanych przez leasingodawcę klientów (leasingobiorców). Natomiast Spółka "A" zobowiązana była do wykonywania stałej akwizycji pośród swoich klientów produktów ubezpieczeniowych "C" S.A., oferowanych przez Agencję ubezpieczeniową (tj. przekazywania swoim klientom informacji na temat zakresu świadczonych produktów ubezpieczeniowych oraz kierowania klientów do Agencji w celu zawarcia umów ubezpieczenia - tak § 2 i § 3 pkt 1 wskazanej wyżej umowy). Według złożonych wyjaśnień (vide: załącznik nr 10 do protokołu kontroli) klient - przyszły leasingobiorca - otrzymywał ofertę przygotowaną przez pracowników Agencji ubezpieczeniowej na ubezpieczenie przedmiotu leasingu. Przedmiotowa oferta przekazywana była klientowi bezpośrednio przez pracownika Agencji lub pośredniczącego pracownika handlowego Spółki "B". W przypadku akceptacji oferty przygotowanej przez Agencję ubezpieczeniową, Agencja przygotowywała wniosek do zakładu ubezpieczeń, w którym wskazany był m.in. przedmiot leasingu jako przedmiot ubezpieczenia oraz korzystający, który z tego przedmiotu miał korzystać wraz z adresem jego siedziby, a w przypadku ubezpieczeń majątkowych również z adresem użytkowania przedmiotu. Po otrzymaniu polisy od Agencji "B" Spółka "A" dokonywała zapłaty bezpośrednio na konto towarzystwa ubezpieczeniowego wymaganej składki za polisę, a ze względu na fakt, że obowiązek zapłaty składek zgodnie z warunkami umowy leasingowej ciążył na korzystającym, fakturowała dla korzystającego - odpowiednio w okresach wymagalności rat składki - bieżącą, wymagalną składkę za polisę w stosunku 1:1, stosując stawkę zwolnioną dla podatku VAT. Za akwizycję w zawieraniu polis ubezpieczeniowych Spółka "A" otrzymywała od Agencji "B" prowizję (vide: § 3 pkt 1b umowy z 19.12.2007r.). Natomiast w sytuacji, gdy leasingobiorca nie akceptował przedstawionej oferty ubezpieczeniowej (gdy wysokość składki była niższa od zaproponowanej przez Noma SMA), wówczas przedstawiano Spółce "A" konkurencyjną dla niej ofertę na ubezpieczenie przedmiotu leasingu. W takim przypadku leasingobiorca zawierał umowę ubezpieczenia bezpośrednio z wyszukaną przez siebie agencją i sam opłacał składki polisy.