Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 marca 2013 r., sygn. III SA/Wa 2776/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Bożena Dziełak, Sędzia WSA Krystyna Kleiber, Protokolant referent stażysta Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 marca 2013 r. sprawy ze skargi Z. w M. sp. z o.o. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za okres od maja 2011 r. do września 2011 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Pracy i Polityki Społecznej na rzecz Z. w M. sp. z o.o. kwotę 3.327 kwotę zł (słownie: trzy tysiące trzysta dwadzieścia siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Z przedłożonych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie akt sprawy wynikało, iż Z. w M. (dalej jako: "Strona" lub "Skarżący") pismem z dnia 7 listopada 2011 r. zwrócił się z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty we wpłatach na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: "PFRON") za maj, czerwiec, lipiec, sierpień i wrzesień 2011 r. We wniosku Strona wskazała, że od dnia 29 kwietnia 2011 r. na podstawie uchwały nr VIII/53/2011 Rady Miejskiej w M. jest w likwidacji, w celu przekształcenia w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

2. Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych decyzją z dnia [...] grudnia 2011 r. odmówił Stronie stwierdzenia nadpłaty z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za maj, czerwiec, lipiec, sierpień i wrzesień 2011 r. W uzasadnieniu wskazał, że likwidacja zakładu budżetowego w spółkę z o.o. nastąpiła w oparciu o art. 16 ust. 1, ust. 3, ust 5 i ust. 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240 ze zm.). Zdaniem organu była to likwidacja w celu przekształcenia, której nie należy utożsamiać z likwidacją, o której mowa w art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721 ze zm.) - dalej: "ustawa o rehabilitacji". Ponadto organ podniósł, że podstawową cechą odróżniającą likwidację w celu przekształcenia od likwidacji jest fakt, że w przypadku likwidacji w celu przekształcenia majątek oraz wszelkie zobowiązania i należności przejmuje nowy podmiot, który jest następcą prawnym likwidowanej jednostki. Natomiast przy likwidacji nie ma miejsca następstwo prawne, gdyż majątek ulega zbyciu, a ze zbytego majątku regulowane są zobowiązania likwidowanego podmiotu. Zatem przepis art. 21 ust. 3 ustawy o rehabilitacji w brzmieniu "z wpłat, o których mowa w ust. 1, zwolnieni są pracodawcy prowadzący zakłady pracy będące w likwidacji albo co do których ogłoszono upadłość" nie zawiera zwolnienia z wpłat w przypadku likwidacji w celu przekształcenia. Reasumując organ uznał, że w trakcie tego postępowania Strona była zobowiązana zgodnie z art. 21 ust. 1 i 2 i 49 ust. 1 i 2 ustawy o rehabilitacji, do dokonywania wpłat i składnia deklaracji w określonym terminie.