Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 marca 2013 r., sygn. IV SA/Wa 2268/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Szymańska, Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec, Sędzia WSA Agnieszka Wójcik (spr.), Protokolant sekr. sąd. Marek Lubasiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2013 r. sprawy ze skargi A. M. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata L. S. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych oraz kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych, stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lipca 2012r. Nr [...] Rada do Spraw Uchodźców działając na podstawie art. 89p ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2003r. Nr 128, poz. 1176 z późń. zm.) oraz art. 138 §1 pkt. 3 Kodeksu postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071) po rozpatrzeniu w dniu 2012r. odwołania Pana A. M. od decyzji Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców nr [...] z dnia [...].01.2012r. rozpatrującej wniosek jako oczywiście bezzasadny, odmawiającej nadania statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej i udzielenia ochrony uzupełniającej oraz stwierdzającej brak przesłanek do udzielenia zgody na pobyt tolerowany umarzyła postępowanie odwoławcze.

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że Pan A. M., w dniu 24 grudnia 2007r. złożył wniosek do Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców o nadanie statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej. Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców decyzją nr [...] z dnia [...] stycznia 2012r. uznał wniosek Cudzoziemca za oczywiście bezzasadny, odmówił Cudzoziemcowi nadania statusu uchodźcy oraz udzielenia ochrony uzupełniającej, stwierdzając również brak przesłanek do udzielenia zgody na pobyt tolerowany. W uzasadnieniu wskazano m.in., że Wnioskodawca opuścił kraj pochodzenia z powodów, które nie stanowią wystarczających przesłanek do objęcia ochroną międzynarodową. W wyniku analizy całości materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, organ I instancji uznał, że nie można wywnioskować aby Cudzoziemiec mógł w sposób rzeczywisty i zasadny obawiać się prześladowania w przypadku powrotu do kraju pochodzenia, czy też aby w kraju pochodzenia zaistniały okoliczności mogące stanowić przyczynę prześladowania lub doznania przez Cudzoziemca poważnej krzywdy.