Wyrok WSA w Łodzi z dnia 20 marca 2013 r., sygn. II SA/Łd 1330/12

Dnia 20 marca 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Rymaszewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek Protokolant Pomocnik sekretarza sądowego Anna Łyżwa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 marca 2013 roku przy udziale --- sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Łowiczu na uchwałę Rady Gminy w Łyszkowicach z dnia 30 czerwca 2000 r. nr XV/86/2000 w przedmiocie ustalania opłat za przyłącze kanalizacyjne - stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały. LS

Uzasadnienie

II SA/Łd 1330/12

Uzasadnienie

Prokurator Rejonowy w Łowiczu wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na uchwałę Rady Gminy w Łyszkowicach z dnia 30 czerwca 2000 roku nr XV/86/2000 w sprawie ustalenia odpłatności za przyłącze kanalizacyjne.

Jak wynika z dokumentów załączonych do akt administracyjnych, Rada Gminy w Łyszkowicach w dniu 30 czerwca 2000 roku podjęła uchwałę w sprawie ustalenia odpłatności za przyłącze kanalizacyjne, podając za jej podstawę prawną przepis art. 7 ust. 1 pkt 3 oraz art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz.U. z 1996 roku Nr 13, poz. 74 ze zm.). W treści § 1 powołanej uchwały wskazano, że ustala się odpłatność za przyłącze kanalizacyjne w kwocie 1.500 zł od jednego gospodarstwa. Uchwała miała wejść w życie z dniem jej podjęcia.

Prokurator Rejonowy w Łowiczu w skardze zarzucił organowi istotne naruszenie prawa. tj. art. 7 ust. 1 pkt 3 oraz art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym poprzez uznanie, że przepisy te stanowią podstawę prawną nałożenia w drodze uchwały rady gminy obowiązku ponoszenia opłat za przyłącze kanalizacyjne, ponadto rażące naruszenie prawa, tj. art.26 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o terenowych organach rządowej administracji ogólnej (Dz.U. Nr 21 poz. 123 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w dniu podjęcia uchwały, poprzez zaniechanie opublikowania jej w wojewódzkim dzienniku urzędowym. W konsekwencji Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały. W uzasadnieniu skargi wskazał, iż przedmiotowa uchwała nosi znamiona aktu prawa miejscowego, czyli posiada cechę ogólności, generalności i abstrakcyjności. W polskim systemie prawa żaden przepis nie daje gminie uprawnień do ogólnego wprowadzania opłat w drodze regulacji prawnych powszechnie obowiązujących. Zaskarżona uchwała stanowi o obowiązku wniesienia opłat w wymienionej szczegółowo wielkości za przyłącze kanalizacyjne. Opłata ta ma więc cechy jednostronnie narzuconej mieszkańcom daniny publicznej. Zaskarżona uchwała wykracza poza prawotwórcze kompetencje Rady ustalone przepisami art. 40 ustawy o samorządzie gminnym. Nie ma bowiem wyraźnego upoważnienia ustawowego (art. 40 ust. 1), nie należy też do kategorii aktów prawnych określających zasady i tryb korzystania z gminnych obiektów urządzeń użyteczności publicznej. Skarżący wskazał, iż nakładanie jakichkolwiek obowiązków, w tym opłat, nie jest dopuszczalne bez wyraźnego upoważnienia ustawowego, na co wielokrotnie wskazuje orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego.