Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. III SA/Wr 5/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Malinowska-Grakowicz Sędziowie Sędzia WSA Maciej Guziński (sprawozdawca) Sędzia WSA Marcin Miemiec Protokolant Ewa Pąsiek po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 28 lutego 2013 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie odmowy dokonania zmiany decyzji w zakresie lokalizacji jednego punktu gier I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej we W. na rzecz strony skarżącej kwotę [...] (słownie: [...]) złotych zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. (Nr [...]) Dyrektor Izby Skarbowej we W. udzielił spółce A Sp. z o.o. (dalej strona skarżąca) zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa Dolnośląskiego. Obowiązująca obecnie ustawa o Służbie Celnej z dnia 27 sierpnia 2009 r. (Dz. U., Nr 168, poz. 1323) przeniosła dotychczasowe zadania organów podatkowych wynikające z ustawy o grach i zakładach wzajemnych na organy celne.

Wnioskiem z dnia [...] r. strona skarżąca zwróciła się do Dyrektora Izby Celnej o zmianę decyzji ostatecznej (zezwolenia), w części zawierającej zestawienie punktów gier, odnośnie jednego punktu gier. W piśmie procesowym strona skarżąca powołała się na wyrok Trybunału sprawiedliwości z dnia [...] r.

Decyzją z dnia [...] r. (nr [...]) odmówiono stronie skarżącej dokonania zmiany zezwolenia w zakresie jednego punktu gier na automatach o niskich wygranych. Uzasadniając decyzję odmowną, wskazano na treść art. 135 ust. 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm.) i wyjaśniono, że modyfikacja zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych dotycząca zmiany miejsca urządzenia gry jest niedopuszczalna wobec treści przywołanego przepisu. Podniesiono, że powyższy przepis nie ma charakteru norm technicznych.