Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 lutego 2013 r., sygn. III SA/Wa 3160/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko, Sędzia WSA Waldemar Śledzik, Protokolant starszy referent Iwona Choińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2013 r. sprawy ze skargi R. z siedzibą w Niemczech na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] września 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy naliczenia i wypłaty odsetek z tytułu nieterminowego dokonania zwrotu podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2007 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego W. z dnia [...] marca 2010 r. nr [...], 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz R. z siedzibą w Niemczech kwotę 757 zł (słownie: siedemset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Z akt sprawy wynikało, że Skarżący - R., przedsiębiorca niemiecki, 10 czerwca 2008r. złożył wniosek o zwrot podatku od towarów i usług w kwocie 79.358,21 zł za okres od stycznia do grudnia 2007r.

Decyzją z [...] marca 2010r. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego W. orzekł o zwrocie na rzecz Skarżącego podatku od towarów i usług za powyższy okres w kwocie 71.810 zł. Nie uwzględnił bowiem kwot podatku wynikających z faktury wystawionej przez T. sp. z o.o. w G., dokumentującej wynajem samochodów osobowych.

W odwołaniu od tej decyzji Skarżący wniósł o jej uchylenie w całości i rozstrzygnięcie co do istoty sprawy poprzez naliczenie i zwrot odsetek z tytułu nieterminowego dokonania zwrotu podatku od towarów i usług. Zarzucił naruszenie art. 76b w zw. z art. 72 § 1 i art. 3 pkt 7 Ordynacji podatkowej oraz w zw. z § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom (Dz.U. Nr 89, poz. 851 ze zm.) - dalej: "rozporządzenie z 2004r." Podniósł, iż wniosek o zwrot podatku wpłynął do organu podatkowego 19 czerwca 2008r., a decyzja w przedmiocie tego zwrotu wydana została po upływie 2 lat od złożenia wniosku. Zgodnie zaś z § 6 ust. 2 rozporządzenia z 2004r., zwrot podatku powinien nastąpić w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku wraz z dokumentami. Powołując się na orzecznictwo sądowe Skarżący wywiódł, iż brak jest podstaw do różnicowania sytuacji podmiotów podlegających obowiązkowi podatkowemu na terenie Polski i podmiotów, które dokonują tu czynności opodatkowanych, podlegając obowiązkowi podatkowemu poza jej granicami. W opinii Skarżącego, niedotrzymanie terminu zwrotu podatku powoduje, że kwota zwrotu staje się nadpłatą w rozumieniu art. 72 Ordynacji podatkowej, podlegającą oprocentowaniu na podstawie art. 76b tej ustawy.