Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. VI SA/Wa 2318/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Grzelak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Królikowska-Przewłoka Sędzia WSA Urszula Wilk Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Gajewiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lutego 2013 r. sprawy ze skargi M. T. na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] września 2012 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie udzielenia koncesji na wydobywanie granitu oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] września 2012 roku Minister Środowiska, po rozpatrzeniu odwołania M. T., E. L. i A. L. od decyzji Marszałka Województwa [...] z dnia [...] marca 2012 r. znak [...] w przedmiocie udzielenia [...] Kopalniom Surowców Mineralnych Sp. z o.o. z siedzibą w [...] koncesji na wydobywanie granitu z części złoża "[...]" położonego w m. [...], gmina [...], powiat [...], województwo [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 k.p.a. umorzył postępowanie odwoławcze.

Organ odwoławczy stwierdził, iż każde postępowanie odwoławcze rozpoczyna się od zbadania odwołania pod względem formalnym, w toku którego organ II instancji powinien ustalić dopuszczalność złożenia środka zaskarżenia oraz czy został zachowany termin do jego wniesienia a przede wszystkim poddać kontroli problemy związane z dopuszczalnością wniesienia odwołania oraz z interesem prawnym podmiotu, który wniósł ten środek zaskarżenia.

Organ podniósł, że wnoszący odwołanie od decyzji koncesyjnej wywodzą swój interes prawny do jej zaskarżenia z tytułu posiadania nieruchomości, tj. działek [...]i [...] we wsi [...] Gm. [...] znajdujących się w bezpośrednim sąsiedztwie terenu górniczego wyznaczonego koncesją.

Odwołując się do art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 163, poz. 981) Minister Środowiska stwierdził, że przepis ten wprost wskazuje, iż właściciele (użytkownicy wieczyści) nieruchomości znajdujących się poza granicami projektowanego lub istniejącego obszaru górniczego nie posiadają przymiotu strony w postępowaniu koncesyjnym odnoszącym się do tego obszaru. Organ wskazał, iż skarżący, będący właścicielami nieruchomości położonych nie tylko poza wyznaczonym zaskarżoną koncesją obszarem koncesyjnym ale również poza terenem wyznaczonym zaskarżoną koncesją nie mogą się legitymować statusem strony w niniejszym postępowaniu administracyjnym.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00