Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 lutego 2013 r., sygn. IV SA/Wa 1436/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aneta Dąbrowska, Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska, Sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran (spr.), Protokolant sekr. sąd. Julia Durka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lutego 2013 r. sprawy ze skargi A. C. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania decyzji o nadaniu statusu uchodźcy oddala skargę

Uzasadnienie

Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców decyzją z dnia [...] maja 2012 r.,

nr [...] wydaną na podstawie art. 127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 kpa oraz art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2009 r. nr 189, poz. 1472

z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku A. C. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] marca 2012 r. o odmowie wstrzymania wykonania decyzji własnej z dnia [...] grudnia 2011 r. o odmowie nadania statusu uchodźcy, odmowie udzielenia ochrony uzupełniającej i wydaleniu wobec stwierdzenia że nie zachodzą okoliczności udzielenia zgody na pobyt tolerowany, do dnia doręczenia decyzji ostatecznej w sprawie o nadanie statusu uchodźcy. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia podano, iż A. C., obywatel Rosji, w dniu [...] marca 2012 r. złożył wniosek o nadanie statusu uchodźcy, przy czym jest to kolejny (drugi) wniosek o nadanie mu statusu uchodźcy. W stosunku do cudzoziemca w dniu [...] grundnia 2011 r. została wydana decyzja o odmowie nadania statusu uchodźcy, odmowie udzielenia ochrony uzupełniającej i orzekł o wydaleniu z terytorium RP wobec stwierdzenia, że nie zachodzą, okoliczności uzasadniające udzielenie zgody na pobyt tolerowany. Rada do Spraw Uchodźców decyzją z dnia [...] lutego 2012 r. po rozpatrzeniu odwołania A. C., utrzymała w mocy zaskarżoną decyzję. Organ wskazał, iż rozpatrując wniosek z dnia [...] marca 2012 r. A. C. o wstrzymanie wykonania ww. decyzji, miał na uwadze przesłanki, określone w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, których łączne zaistnienie stanowi dla organu podstawę do wstrzymania wykonania decyzji o wydaleniu wydanej w stosunku do osoby, która po raz kolejny złożyła wniosek o nadanie statusu uchodźcy. W tej sytuacji wykonanie decyzji o wydaleniu do dnia doręczenia wnioskodawcy decyzji ostatecznej w sprawie o nadanie statusu uchodźcy może być wstrzymane, jeżeli przemawia za tym słuszny interes strony, nie jest to sprzeczne z interesem społecznym i złożenie kolejnego wniosku nie nastąpiło w celu opóźnienia wydania decyzji o wydaleniu lub opóźnienia lub zakłócenia wykonania takiej decyzji. Organ stwierdził, iż analiza porównawcza wniosku z dnia [...] marca 2013 r. z wnioskiem złożonym uprzednio, wykazała, że jest on oparty na tych samych podstawach. Aplikant nie wskazał żadnych nowych istotnych okoliczności lub dowodów w sprawie, które mogłyby mieć wpływ na rozstrzygnięcie postępowania. Odnosząc się natomiast do sytuacji w kraju pochodzenia A. C., organ wskazał, iż ochrona międzynarodowa nie przysługuje tym, którzy zbiegli za granicę w związku z powszechnym zagrożeniem spowodowanym przez wojnę, poważnym zakłóceniem porządku publicznego, z uwagi na brak dostatecznie zindywidualizowanej obawy prześladowania ("Sytuacja prawna uchodźcy w systemie międzynarodowej ochrony praw człowieka", B. Wierzbicki). Jest to też zgodne z wyrokiem NSA z dnia 6 maja 1998r., sygn. akt V SA 1765/97 “ Nadanie statusu uchodźcy nie następuje ze względu na warunki życia ani stan przestrzegania praw człowieka w kraju pochodzenia, lecz z uwagi na istniejące, uzasadnione obawy prześladowania osoby ubiegającej się o status uchodźcy". Strona takich uzasadnionych obaw nie wykazała. Z analizy całego materiału dowodowego nie wynika, by doszło do poważnego naruszenia praw wnioskującego ze strony funkcjonariuszy rosyjskich. A. C. nie został oskarżony o jakąkolwiek działalność antyrosyjską, nie postawiono mu również żadnych zarzutów. Cudzoziemiec nie wskazał żadnych nowych istotnych okoliczności lub dowodów w sprawie, pozwalających przypuszczać, że złożenie wspomnianego wniosku nastąpiło w celu opóźnienia lub zakłócenia wykonania decyzji o wydaleniu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W świetle powyższego brak jest postaw do uwzględnienia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji o wydaleniu do dnia doręczenia mu decyzji ostatecznej w sprawie o nadanie statusu uchodźcy. Skargę na powyższą decyzję do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniósł A. C., zarzucając jej naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie w sprawie przepisów art. 13, art. 15 i art. 97 ust.1 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzieleniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i istotne naruszenie przepisów postępowania poprzez niedopełnienie obowiązków spoczywających na organie, a wynikających z art. 7, art. 77, art. 80 kpa. Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Szefa Urzędu do Sprawa Cudzoziemców z dnia [...] marca 2012 r. W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł, iż jest obywatelem Federacji Rosyjskiej, narodowości czeczeńskiej. W dniu [...] marca 2012 r. złożył drugi wniosek o nadanie statusu uchodźcy oraz wniosek o wstrzymanie wykonania wcześniej decyzji z dnia [...] lutego 2012r. o odmowie nadania statusu uchodźcy, ochrony uzupełniającej i orzekającej o jego wydaleniu wobec stwierdzenia braku podstaw do udzielenia zgody na pobyt tolerowany. Z kraju pochodzenia wyjechał z obawy o swoje życie, jak też żony i dzieci. Zdaniem skarżącego jego obawy, potwierdza dołączony do skargi dokument sporządzony w dniu [...] października 2009 r. przez A. Z. - Przewodniczącego Gabinetu Ministrów Czeczeńskiej Republiki Iczkierii, z którego wynika, że był prześladowany przez rosyjskie spec-służby i może być prześladowany po powrocie. Wydalenie jego dzieci jest niezgodne z art. 97 ust. 1 ustawy o udzieleniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdyż narusza zasady kierowania się dobrem dziecka. Skarżący wniósł o uwzględnienie wskazanych przez niego informacji o kraju jego pochodzenia. W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko. Organ dodał, że załączony do skargi dokument był przedmiotem wcześniejszej analizy. Został on wystawiony [...] listopada 2009 r., a więc przed wydaniem decyzji o wydaleniu. Niezasadny jest, zdaniem organu, zarzut skargi, że wydalenie skarżącego będzie niezgodne z art. 97 ust. 1a ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. Wydalenie skarżącego wraz z jego małoletnim dzieckiem, objętym wnioskiem o nadanie statusu uchodźcy żony, nie narusza praw dziecka określonych w Konwencji o prawach dziecka przyjętej przez Zgromadzenie ONZ dnia 20 listopada 1989 r., w stopniu istotnie zagrażającym rozwojowi psychofizycznemu którejkolwiek z osób objętych działaniem tej konwencji. Nie została spełniona przesłanka negatywna wydalenia określona w art. 97 ust. 1a ww. ustawy.