Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 lutego 2013 r., sygn. I SA/Wa 2178/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Kołtun-Kulik Sędziowie: WSA Maria Tarnowska (spr.) WSA Dariusz Pirogowicz Protokolant specjalista Ewelina Dębna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lutego 2013 r. sprawy ze skargi A. G. w sprawie wymierzenia grzywny Ministrowi Infrastruktury w związku z niewykonaniem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 lutego 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 1942/09 1. wymierza Ministrowi Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej grzywnę w wysokości 2.000 (dwa tysiące) złotych płatną w terminie jednego miesiąca od daty uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 2. zasądza od Ministrowi Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej na rzecz skarżącej A. G. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Pismem z dnia 26 września 2011 r. A. G. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na Ministra Infrastruktury z tytułu niewykonania prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 1942/09., i zażądała ukarania organu grzywną - stosownie do art. 154 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r. Nr 270; dalej: p.p.s.a.). Uzasadniając skargę skarżąca zaznaczyła, że wyrokiem tym uchylono decyzje Ministra Infrastruktury z dnia [...] lutego 2009 r. i z dnia [...] września 2009 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z dnia [...] listopada 1963 r. Pomimo zebrania materiału dowodowego niezbędnego do ponownego rozstrzygnięcia sprawy oraz zawiadomienia stron o terminie załatwienia sprawy do dnia 31 stycznia 2011 r., Minister Infrastruktury nie wydał decyzji. Skarżąca podkreśliła, że taki stan naraża stronę wnioskującą na wymierne straty wynikające z braku możliwości dysponowania nieruchomością w sytuacji istnienia podstaw do jej zwrotu na rzecz dawnych właścicieli.