Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 15 lutego 2013 r., sygn. II SA/Po 288/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak Sędziowie Sędzia NSA Jolanta Szaniecka Sędzia WSA Barbara Drzazga (spr.) Protokolant St. sekretarz sąd. Joanna Wieczorkiewicz-Skoczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lutego 2013 r. sprawy ze skargi P. K. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] 2012 r. Nr [...] w przedmiocie wymeldowania oddala skargę

Uzasadnienie

Wojewoda Wielkopolski decyzją z dnia [...] marca 2012 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 Nr 98. poz. 1071, ze zm., dalej: k.p.a.) w zw. z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 ze zm., dalej: u.e.l.d.o.), po rozpoznaniu odwołania P. K. utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta P. z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] o wymeldowaniu P. K. z pobytu stałego z lokalu przy ul. M. w P.

Decyzję tę organ odwoławczy wydał ustalając w następujący sposób stan faktyczny i prawny sprawy.

Postępowanie o wymeldowanie P. K. zostało wszczęte przez Prezydenta Miasta P. z urzędu na skutek informacji D. S. (uprzednio K.) - współwłaścicielki przedmiotowej nieruchomości. Wskazała ona, że jej były mąż przed 2 i pół rokiem opuścił lokal przy ul. M. w P.

Organ I instancji, po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego decyzją z dnia [...] stycznia 2012 r. wymeldował P. K. ze wskazanego lokalu mieszkalnego, uznając, że ziściły się przesłanki określone w art. 15 ust. 2 u.d.o.e.l., a mianowicie opuścił on dotychczasowe miejsce pobytu stałego i nie dopełnił obowiązku wymeldowania się.

P. K. wniósł odwołanie od decyzji organu I instancji, zarzucając naruszenie przy jej wydaniu w sposób rażący przepisów postępowania i prawa materialnego. W uzupełnieniu odwołania podniósł, iż organ I instancji dopuścił się naruszenia art. 10 § 1 k.p.a., bowiem o wszczęciu postępowania powiadomił pismem z dnia [...] grudnia 2011 r. D. S., czyniąc ją wbrew prawu stroną postępowania, a po złożeniu przez nią wyjaśnień, a przed wydaniem decyzji, nie wyznaczył mu dodatkowego 7-dniowego terminu do zapoznania się z całością uzupełnionych akt sprawy. Zdaniem odwołującego, Prezydent Miasta dopuścił się też naruszenia przepisów art. 6, art. 7, art. 8, art. 9, art. 11, art. 15, art. 77 § 1, art. 81, art. 88 i art. 107 § 3 k.p.a. Wskazał też, że powołane w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji orzeczenia sądów administracyjnych nie zostały wydane w niniejszej sprawie i nie mogą z tej racji być wykładnią prawa (nie są uchwałami NSA). Nadmienił też, że pod adresem, z którego został wymeldowany odbierał i odbiera listy zwykłe i polecone (w załączeniu: listy). Ponadto w pobliżu ul. M. w P. korzystał i korzysta z usług poradni lekarskiej, na dowód czego przedłożył kopię zaświadczenia lekarskiego z poradni przy ul. Ś. w P. Wskazał też, że w przedmiotowym lokalu przyjmował i przyjmuje znajomych m.in. S. E. Zarzucił organowi I instancji, że oparł się wyłącznie na oświadczeniach złożonych przez świadków poza wyznaczonym terminem ich przesłuchania, bez umożliwienia mu obecności. W dowód tego podał, że adnotacja listonosza na pierwszym liście poleconym skierowanym do niego "adresat wyprowadził się" narusza rażąco przepisy o doręczeniu pism urzędowych. Reasumując stwierdził, że jego zdaniem nie doszło do ziszczenia się przesłanek określonych w art. 15 ust. 2 u.e.l.d.o.