Postanowienie WSA w Łodzi z dnia 14 lutego 2013 r., sygn. III SA/Łd 6/13

Wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Nowacki, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 14 lutego 2013 r. sprawy ze skargi "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 13 października 2010 r. sygn. akt III SA/Łd 352/10 w sprawie ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji ostatecznej dotyczącej prowadzenia działalności w zakresie gier na automatach o niskiej wygranej postanawia: 1,odrzucić skargę o wznowienie postępowania. 2. wypłacić z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi na rzecz strony skarżącej - "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 250 (dwieście pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu uiszczonego wpisu sądowego, zaksięgowanego w dniu 31 grudnia 2012 roku pod poz. 5188. k.p.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13 października 2010 r., sygn. akt III SA/Łd 352/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji ostatecznej dotyczącej prowadzenia działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych. Wyrok ten jest prawomocny od dnia 13 listopada 2010 r.

W dniu 29 grudnia 2012 r. pełnomocnik "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wniósł skargę o wznowienie postępowania zakończonego ww. wyrokiem w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawach połączonych C-213/11, C-214/11, C-217/11, dotyczących wykładni w zakresie charakteru zakwestionowanych norm prawa krajowego, a konkretnie przepisów art. 129 ust. 2, art. 135 ust. 2 i art. 138 ust. 1 ustawy o grach hazardowych w odniesieniu do dyrektywy nr 98/34/WE. Uzasadniając skargę pełnomocnik spółki podniósł, że wyrokiem z dnia 13 października 2010 r. wydanym w sprawie III SA/Łd 352/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę skarżącego na ostateczną decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie utrzymania w mocy własnej decyzji odmawiającej dokonania zmiany zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa łódzkiego, udzielonego decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. i z dnia [...]r. znak [...], w części dotyczącej zmiany usytuowania dwóch punktów gier. WSA w Łodzi w pełni podzielił stanowisko i argumentację organu, że przepis art. 135 ust. 2 ustawy o grach hazardowych, zakazujący zmiany miejsc urządzania gier na automatach o niskich wygranych, nie jest przepisem technicznym (wymagającym notyfikacji) w rozumieniu dyrektywy 98/34/WE z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego, a orzeczenie o niezgodności przepisu krajowego z prawem wspólnotowym może zapaść wyłącznie w postępowaniu prowadzonym przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Pełnomocnik strony skarżącej wskazał, że żądanie wznowienia opiera na treści przepisu art. 272 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Zdaniem pełnomocnika, ponieważ istnienie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) konstytuuje Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, niewątpliwie TSUE należy uznać za organ międzynarodowy w rozumieniu art. 272 § 3 p.p.s.a. Zdaniem pełnomocnika strony skarżącej orzeczenie z dnia 19 lipca 2012 r. dotyczy udzielenia odpowiedzi przez TSUE, będącego jedyną instytucją kompetentną w zakresie dokonywania interpretacji prawa Unii Europejskiej, na zapytanie skierowane przez polski sąd krajowy, czy przepisy ustawy o grach hazardowych, które mogą spowodować ograniczenie, czy stopniowe uniemożliwienie prowadzenia gier na automatach o niskich wygranych poza kasynami gry, a w szczególności które zakazują wydawania nowych zezwoleń, przedłużania zezwoleń lub zmiany lokalizacji prowadzonej działalności w zakresie gier na automatach losowych poza kasynami gry, stanowią potencjalnie przepisy techniczne w rozumieniu powołanej wyżej dyrektywy. Pełnomocnik podał, że w tym właśnie przedmiocie, a nawet szerzej, TSUE wypowiedział się afirmatywnie. W istocie TSUE przyznał "zaskarżonym" normom, a właściwie co do zasady przepisom ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, potencjalny charakter przepisów technicznych w rozumieniu dyrektywy nr 98/34/WE. Zdaniem pełnomocnika strony skarżącej przepis art. 135 ust. 2 ustawy o grach hazardowych ewidentnie nosi znamiona przepisu technicznego z uwagi na skutek jaki wywołuje w postaci stopniowej i systematycznej likwidacji działalności bezpośrednio związanej z obrotem automatami o niskich wygranych, aż do zupełnego jej zaniku.