Wyrok WSA w Lublinie z dnia 8 lutego 2013 r., sygn. I SA/Lu 864/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Czajecka-Szpringer, Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz,, NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk (sprawozdawca), Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Kożuch, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 lutego 2013 r. sprawy ze skargi L.R. H. S.A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2005 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w dalszej części uzasadnienia określane słowem "Kolegium" - działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r., Nr 8 poz. 60 ze zm.) utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy N. z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie określenia "A" (zwanej dalej Spółką) wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2005 r. w kwocie [...] zł.

W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia wskazano, że Spółka złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2005 r. wraz z korektą deklaracji podatkowej. We wniosku tym wskazała, że przyczyną złożenia korekty deklaracji jest wyłączenie z podstawy opodatkowania wartości budowli i dróg wewnętrznych. Składając bowiem pierwotną deklaracje na podatek od nieruchomości w 2005 r. Spółka nie uwzględniła zmiany obowiązujących przepisów dotyczący opodatkowania tym podatkiem dróg wewnętrznych, co zawyżyło o wartość tych dróg kwotę uiszczonego podatku. Łączna kwota podatku od nieruchomości za 2005r. wynikająca z korekty deklaracji określona została przez Spółkę na kwotę [...] zł.

W tej sytuacji Wójt Gminy N. wszczął postępowanie w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości na 2004 r., a następnie po jego przeprowadzeniu wydał decyzję, w której wskazał, że drogi wewnętrzne, w istocie w roku 2005 podlegały wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od nieruchomości, co wynika z treści art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84 ze zm. - zwanej dalej u.p.o.l.), w brzmieniu obowiązującym od 9 grudnia 2003 r. do 31 grudnia 2006 r. Jednakże dokonując wykładni tego przepisu należy wziąć pod uwagę treść art. 2 ust. 2 tej ustawy, stanowiącym o konieczności odnoszenia się przez organ podatkowy do odpowiednich zapisów zawartych w ewidencji gruntów i budynków. Podobny wniosek wynika z art. 7a ww. ustawy. Ponadto przepisy te korespondują z treścią art. 21 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Tym samym - w ocenie organu - tylko drogi publiczne oraz drogi wewnętrzne określone w art. 8 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, sklasyfikowane i stosownie oznaczone w ewidencji gruntów i budynków podlegały zwolnieniu od podatku od nieruchomości. W niniejszej sprawie, w ocenie organu, mamy do czynienia z gruntami zajętymi pod wewnętrzna komunikację nieruchomości podatnika, które nie są ani drogami publicznymi ani drogami wewnętrznymi, co wynika z danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków oraz złożonych przez podatnika deklaracjach na podatek od nieruchomości za 2005 r. Grunty te, wskazane w deklaracji, w ewidencji gruntów oznaczone są symbolem "R", a nie "dr". Oznacza to, że Spółka bezpodstawnie dokonała korekty deklaracji na podatek od nieruchomości na rok 2005. W konsekwencji organ podatkowy pierwszej instancji określił wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości na 2004 r. we wskazanej kwocie.