Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 stycznia 2013 r., sygn. IV SA/Wr 616/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Ożóg (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Lidia Serwiniowska, Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków, Protokolant Agnieszka Figura, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 22 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi D. H. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy wpisania do dowodu osobistego żądanego adresu zameldowania I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. nie orzeka w przedmiocie wykonania zaskarżonej decyzji; III. zasądza od Wojewody [...] na rzecz skarżącej D. H. kwotę 100 (słownie: sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wojewoda D., decyzją z dnia [...], nr [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa w związku z art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tj. Dz. U z 2006 r. nr 139, poz. 993 ze zm.); dalej ustawy o ewidencji ludności, po rozpoznaniu odwołania D. H. (skarżącej) od decyzji Wójta Gminy P. z dnia [...], nr [...] odmawiającej wpisania do dowodu osobistego żądanego adresu zameldowania niezgodnego ze stanem faktycznym - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji ostatecznej Wojewoda stwierdził, że w dniu 7 listopada 2003 r. skarżąca złożyła w urzędzie gminy wniosek o wydanie nowego dowodu osobistego w celu wymiany dotychczasowego książeczkowego dokumentu tożsamości, wydanego w dniu 18 czerwca 1968 r. We wniosku tym jako adres zameldowania na pobyt stały skarżąca wpisała w rubrykach" "miejscowość" nazwę "S., "ulica" nazwę "Osiedle" i "numer domu" "[...]". Zgodnie z § 2 ust. 1 obowiązującego wówczas rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 listopada 2000 r. w sprawie wzoru dowodu osobistego oraz trybu postępowania w sprawach wydawania dowodów osobistych, ich wymiany, zwrotu lub utraty (Dz. U. nr 112, poz. 1182 ze zm.) na podstawie przedłożonego wniosku organ gminy sporządził formularz, będący drukiem ścisłego zarachowania, składający się z części A i B, którego wzór określał załącznik nr 2 do tego rozporządzenia. Dane z tego formularza miały zostać przekazane w formie elektronicznej do Centrum Personalizacji Dokumentów MSWiA celem wyprodukowania gotowego dokumentu tożsamości. Po weryfikacji danych z zapisami z figurującymi wówczas w gminnym zbiorze meldunkowym pracownik przyjmujący wniosek stwierdził, że w zbiorze tym figuruje adres zameldowania "S. [...]" i takie dane adresowe zostały zamieszczone w części A formularza, których zgodność skarżąca potwierdziła własnoręcznym podpisem.